Duke Nukem (seria) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Duke Nukem
Producenci

Apogee Software
3D Realms
Tiger Electronics
Lion Entertainment
Lobotomy Software
Aardvark Software
Eurocom
Tec Toy
Torus Games
MachineWorks Northwest
Triptych Games
Gearbox Software
Piranha Games
Interceptor Entertainment

Wydawcy

Apogee Software
GT Interactive Software
MacSoft
Sega
Tec Toy
3D Realms
MachineWorks Northwest
2K Games
Aspyr
Devolver Digital
Interceptor Entertainment

Dystrybutorzy

PL: Mirage Media[1], Master[2], Play-It (Duke Nukem 3D), LEM (Time to Kill, Manhattan Project)[3][4], Lukas Toys (Duke Nukem: Zero Hour[5], Duke Nukem GBC[6], Duke Nukem Advance)[7]

Pierwsza gra serii

Duke Nukem

Ostatnia gra serii

Duke Nukem Forever

Platformy

MS-DOS, Microsoft Windows, Mac OS, Game Boy Color, Game Boy Advance, Sega Saturn, Nintendo 64, PlayStation Vita, PlayStation 4, PlayStation, Sega Mega Drive, Xbox Live Arcade, iOS, PlayStation 3, Android, Linux, Xbox 360, Nintendo DS

Gatunek

first-person shooter

Duke Nukem – seria gier komputerowych z gatunku first-person shooter, w których w roli głównej występuje postać o tej samej nazwie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza gra z tej serii powstała w 1991 roku i była to gra platformowa. Zawierała 3 epizody, z czego pierwszy był rozpowszechniany jako shareware. Głównym zadaniem było powstrzymać doktora Protona i jego armię.

Sequel został wydany w 1993 roku. Tym razem gracz zostaje porwany na statek kosmiczny, gdzie tajemnicza postać chce go wykorzystać do zniszczenia świata.

Trzecią grą, w której pojawił się Duke, była strzelanka Duke Nukem 3D. Gra oparta była na silniku Build, którego niedługo potem wyparł Quake engine. W chwili jej wydania gra wywołała wiele kontrowersji z powodu dużej ilości przemocy i niecenzuralnego języka. Opowiadała ona historię uzbrojonego po zęby faceta, którego celem była obrona Ziemi przed najazdem obcych.

Niedługo po tym zapowiedziana została kontynuacja gry Duke Nukem Forever. Przez wiele lat jednak się nie ukazała, a czas jej premiery był określany jako: when it’s done (kiedy będzie zrobione)[8]. Duke Nukem Forever ulegało kilkukrotnym zmianom silnika.

W grudniu 2007 na stronie producenta pojawił się oficjalny zwiastun Duke Nukem Forever. Duke Nukem Forever jest symbolem vaporware oraz otrzymało Lifetime Achievement Award w konkursie Vaporware Awards serwisu internetowego Wired już w 2003 roku[9], po serii pięciu zwycięstw.

6 maja 2009 firma 3D Realms zbankrutowała. Studio potwierdziło, że nie ukończy pracy nad Duke Nukem Forever. Poprosili firmę Take-Two (firma ta miała podpisany kontrakt z 3D Realms) o pomoc finansową w wysokości 5 milionów dolarów. Ci odmówili, twierdząc, że podpisali kontrakt tylko na wydanie gry, a nie na sponsoring[10].

Na konferencji PAX 2010 firma Gearbox Software zapowiedziała, iż kontynuuje prace nad Duke Nukem Forever. Gra miała się ukazać 3 maja 2011 w USA i 6 maja w Europie na PC, Xboxa360 i PlayStation 3[11]. Termin został jednak przesunięty na 10 czerwca 2011 (premiera światowa) i 14 czerwca 2011 (premiera w USA)[12].

Gry serii

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dyrektor. Duke Nukem 3D. „Bajtek”. 03/1996, s. 48. Bajtek. 
  2. „Gry Komputerowe”. 7-8/96, s. 41. CGS Computer Studio. 
  3. Polskie reklamy PlayStation z lat 90tych | strefapsx.pl [online], strefapsx.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  4. Duke Nukem Manhattan Project. „Click!”. 6/2002, s. 28–29. Wydawnictwo Bauer. 
  5. Duke Nukem: Zero Hour. „Maniak”. 2, s. 67. K20. 
  6. Duke Nukem. „Maniak”. 3, s. 64. K20. 
  7. Duke Nukem Advance. „Click! Konsole”. 2, s. 50. Wydawnictwo Bauer. 
  8. David M. Ewalt, Duke Nukem Escapes From Development Hell [online], forbes.com, 4 maja 2011 (ang.).
  9. Vaporware: Nuke 'Em if Ya Got 'Em.
  10. Duke Nukem developer goes bust [online], 7 maja 2009 [dostęp 2021-04-17] (ang.).
  11. Jeff Cork, Exclusive: Duke Nukem Forever Has A Release Date, New Trailer [online], gameinformer.com, 21 maja 2011 (ang.).
  12. Duke Never Comes Early – 2K Games Announces Shortest Delay in the History of Duke Nukem Forever [online], take2games.com [dostęp 2019-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-04] (ang.).