Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach

nr rej. A-324 z 15.11.1971[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Karniowice
Adres	Karniowice
Typ budynku	dwór
Styl architektoniczny	późny barok
Ukończenie budowy	połowa XVIII wieku
Ważniejsze przebudowy	1860
Kolejni właściciele	Stanisław Wojeński, Stanisław z Mieroszewic Miroszewski, Marian Skrzyński
Położenie na mapie gminy Zabierzów Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach
Położenie na mapie Polski Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach
Położenie na mapie województwa małopolskiego Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach
Położenie na mapie powiatu krakowskiego Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach
50°08′57″N 19°46′39″E/50,149167 19,777500
Multimedia w Wikimedia Commons

Dwór z otoczeniem parkowym w Karniowicach – zespół dworski znajdujący się w Karniowicach, w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim. Wybudowany w połowie XVIII wieku w stylu późnobarokowym, przebudowany w 1860 roku przez Stanisława Mieroszewskiego.

Dwór wraz z kaplicą i parkiem wpisany został do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Na początku XVII wieku właścicielem Karniowic był Jerzy Pipan (1569–1648) lekarz i aptekarz, rajca krakowski, a w drugiej połowie XVII wieku Stanisław Wojeński (1619–1685) biskup kamieniecki. Karniowice przechodziły później prawem sukcesji lub kupna do: Morsztynów, Ossolińskich, Meciszewskich, Bartynowskich i Lewickich.

Dwór pochodzi z połowy XVIII wieku. W 1856 roku majątek kupił Jan Stanisław Mieroszewski (1827–1900), radny miasta Krakowa i w 1860 dwór przebudował. Od lat 70. XVIII wieku we władaniu Sobiesława Mieroszewskiego (1820–1890), potem rodziny Skrzyńskich, a od końca lat 20. właścicielem był Marian Skrzyński^[2]. W 1988 roku Krakowski Ośrodek Postępu Rolniczego (obecnie Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Karniowicach) przeprowadził renowację obiektu i w 1997 sprzedał właścicielowi prywatnemu^[3].

Dwór podpiwniczony, murowany, parterowy, na planie kwadratu, dach łamany kryty gontem. Lukarny oraz ganek z neorokokowym szczytem, herbem Ślepowron i łacińską sentencją: „Miłość ojczyzny naszym obowiązkiem” dobudowane w 1860 roku przez Stanisława Mieroszewskiego.
Po bokach ośmioboczne alkierze w kształcie wieżyczek. Obok dworu kaplica z XVII wieku^[4].

W otoczeniu zadbany park krajobrazowy ze śladami tarasowego założenia, zaprojektowany na przełomie XVIII i XIX wieku^[5].

• Osadnictwo i krajobraz od schyłku średniowiecza po współczesność, ZdzisławZ. Noga (red.), Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych, 1997, ISBN 83-901471-7-3, OCLC 749579407 . Brak numerów stron w książce
• Monografia Gminy Zabierzów, PiotrP. Hapanowicz (red.), StanisławS. Piwowarski (red.), Kraków: wyd. Urząd Gminy Zabierzów, 2009, s. 81, ISBN 978-83-913222-2-2, OCLC 751142908 .
• Piotr Libicki: Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS Sp. z o.o., 2012. ISBN 978-837510-597-1. (pol.).
• Bogusław Krasnowolski: Leksykon zabytków architektury Małopolski. Kraków: Arkady, 2013. ISBN 978-83-2134744-8.