Dworzec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dworzec – miejsce przeznaczone do obsługi podróżnych i przesyłek (bagażu, poczty)[1].

Wyróżnia się dworce: kolejowe, autobusowe, lotnicze (port lotniczy), morskie i rzeczne (port wodny) oraz dworce łączone (np. kolejowo-autobusowe)[1].

W ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym przyjęto, że dworzec to „miejsce przeznaczone do odprawy pasażerów, w którym znajdują się w szczególności: przystanki komunikacyjne, punkt sprzedaży biletów oraz punkt informacji dla podróżnych”[2]. Ponadto na dworcu zazwyczaj znajduje się poczekalnia, bagażownia oraz punkty gastronomiczne. Duże dworce oferują też miejsc noclegowe dla pasażerów czekających na przesiadkę, np. przy dworcu autobusowy Warszawa Zachodnia[3].

Często część powierzchni dworców jest wynajmowana sklepom oraz punktom usługowym dla podróżnych. Istnieją również dworce połączone z galeriami handlowymi. Tego typu rozwiązanie istnieje m.in. w Poznaniu, Krakowie, Katowicach i Sopocie[4].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b dworzec, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-06].
  2. Dz.U. z 2023 r. poz. 2778.
  3. Informacje. dawz.pl. [dostęp 2019-10-04].
  4. Handel w niedzielę. Czym się różni dworzec od centrum handlowego. trojmiasto.pl, 2018-03-04. [dostęp 2019-10-04].