Dzień bestii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dzień bestii
El día de la bestia
ilustracja
Gatunek

komedia

Rok produkcji

1995

Data premiery

4 września 1995

Kraj produkcji

Hiszpania
Włochy

Język

hiszpański

Czas trwania

99 minut

Reżyseria

Álex de la Iglesia

Scenariusz

Álex de la Iglesia
Jorge Guerricaechevarría

Główne role

Álex Angulo
Armando de Razza
Santiago Segura

Muzyka

Battista Lena

Zdjęcia

Flavio Martínez Labiano

Scenografia

José Luis Arrizabalaga
Biaffra

Kostiumy

Estíbaliz Markiegi

Montaż

Teresa Font

Produkcja

Andrés Vicente Gómez

Dzień bestii (hiszp. El día de la bestia) – hiszpańsko-włoski film komediowy z 1995 roku w reżyserii Álexa de la Iglesia, który był również współautorem scenariusza. Obraz zaliczany jest do gatunku 'komedii satanistycznej', która jest szczególną mieszanką historii opartej na urojeniach i wizji końca świata nadchodzącego wraz z końcem tysiąclecia. Zdjęcia kręcono w Madrycie.

Film zdobył uznanie zarówno krytyki, jak i publiczności. Zapewnił Álexowi de la Iglesia miejsce wśród najbardziej rozpoznawalnych hiszpańskich twórców filmowych. Otrzymał sześć nagród tamtejszego przemysłu filmowego Goya, w tym za najlepszą reżyserię.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]
"Brama do Europy" (biurowiec "Puerta de Europa"), to miejsce w którym miał narodzić się Szatan.

Ángel Berriatúa, katolicki ksiądz z Kraju Basków, uważa, iż odnalazł w Apokalipsie Świętego Jana tajną wiadomość. Jego zdaniem wiadomość mówi o tym, iż Antychryst narodzi się 25 grudnia 1995 roku w Madrycie, miejscu gdzie rozpoczęła się fala wandalizmu i przestępczości. Przekonany o tym, iż musi zapobiec narodzinom Szatana, ksiądz przekonuje wielbiciela death metalu i satanistę José Maríę, aby pomógł mu odnaleźć miejsce narodzin Szatana.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

i inni

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka

[edytuj | edytuj kod]

W filmie wykorzystano utwory takich zespołów jak Def Con Dos (utwór przewodni), Ministry, Headcrash, Extremoduro, Ktulu, Negu Gorriak, Eskorbuto, The Pleasure Fuckers, Pantera, Sugar Ray, Parálisis permanente, Siniestro Total i Silmaris.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]