Dziura w Ździarach Wyżnia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość | 6,5 m |
Deniwelacja | 3,5 m |
Wysokość otworów | 1525 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 510 m |
Ekspozycja otworów | ku SW |
Data odkrycia | 1978 rok |
Odkrywca | I. Luty |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.E-09.47 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Dziura w Ździarach Wyżnia – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się w ścianie Zdziarów, w niewielkim żlebie odchodzącym z Białego Żlebu w jego górnej części, w pobliżu Dziury w Ździarach, na wysokości 1525 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6,5 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metrów[2].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/Dziura_w_%C5%B9dziarach_Wy%C5%BCnia_otw%C3%B3r.jpg/164px-Dziura_w_%C5%B9dziarach_Wy%C5%BCnia_otw%C3%B3r.jpg)
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/43/Bia%C5%82y_%C5%BBleb_T16.jpg/220px-Bia%C5%82y_%C5%BBleb_T16.jpg)
Jaskinię stanowi poziomy korytarz zaczynający się w niewielkim, szczelinowym otworze wejściowym, który po 2,5-metrach przechodzi w 3,5-metrowy kominek. Na jego końcu znajduje się pozioma, bardzo ciasna szczelina uchodząca na powierzchnię tuż nad otworem wejściowym jaskini[2].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię odkryła I. Luty w 1978 roku. Jej pierwszy plan i opis sporządzili J. Nowak i T. Ślusarczyk w 2011 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-08] (pol.).