Dziura w Ździarach Wyżnia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dziura w Ździarach Wyżnia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

6,5 m

Deniwelacja

3,5 m

Wysokość otworów

1525 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

510 m

Ekspozycja otworów

ku SW

Data odkrycia

1978 rok

Odkrywca

I. Luty

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-09.47

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura w Ździarach Wyżnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura w Ździarach Wyżnia”
Ziemia49°14′32″N 19°52′42″E/49,242139 19,878250

Dziura w Ździarach Wyżniajaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się w ścianie Zdziarów, w niewielkim żlebie odchodzącym z Białego Żlebu w jego górnej części, w pobliżu Dziury w Ździarach, na wysokości 1525 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 6,5 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metrów[2].

Otwór jaskini

Opis jaskini

[edytuj | edytuj kod]
Biały Żleb i ściany Zdziarów

Jaskinię stanowi poziomy korytarz zaczynający się w niewielkim, szczelinowym otworze wejściowym, który po 2,5-metrach przechodzi w 3,5-metrowy kominek. Na jego końcu znajduje się pozioma, bardzo ciasna szczelina uchodząca na powierzchnię tuż nad otworem wejściowym jaskini[2].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[2].

Historia odkryć

[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię odkryła I. Luty w 1978 roku. Jej pierwszy plan i opis sporządzili J. Nowak i T. Ślusarczyk w 2011 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  2. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-08] (pol.).