Ed Sullivan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ed Sullivan
Ilustracja
Ed Sullivan (1955)
Imię i nazwisko

Edward Vincent Sullivan

Data i miejsce urodzenia

28 września 1901
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

13 października 1974
Nowy Jork

Zawód

prezenter telewizyjny, dziennikarz, felietonista gazety

Współmałżonek

Sylvia Weinstein Sullivan
(1930–1973; jej śmierć)

Lata aktywności

1932–1974

Edward Vincent Sullivan (ur. 28 września 1901 w Nowym Jorku, zm. 13 października 1974 tamże) – amerykański prezenter telewizyjny, impresario, felietonista „Daily News”, dziennikarz sportowy i rozrywkowy. Był twórcą i gospodarzem telewizyjnego programu rozrywkowego The Toast of the Town, który w 1955 został przemianowany na The Ed Sullivan Show. Nadawany w latach 1948–1971 w stacji CBS, ustanowił rekord jako najdłużej emitowany program rozrywkowy w historii programów telewizyjnych w USA[1][2].

Laureat Złotego Globu 1959 za osiągnięcia w telewizji[3]. 8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6101 Hollywood Boulevard[4][5].

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nowym Jorku jako syn Elizabeth Frances (z domu Smith) i Petera Arthura Sullivana[6], pracownika urzędu celnego. Jego brat bliźniak Daniel był chorowity i żył tylko kilka miesięcy[6]. Miał także trzy siostry – Helen Agnes (1897–1989), Sylvię Weinstein (1903–1973) i Mercedes Reginę (1906–1998) oraz starszego brata Charlesa Arthura (1899–1988)[6]. Wychował się w Port Chester w stanie Nowy Jork. Jego rodzina była pochodzenia irlandzkiego. Sullivan był utalentowanym sportowcem w szkole średniej, grał w futbol amerykański i koszykówkę.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczynał swoją karierę w mediach jako dziennikarz działu sportowego w lokalnej gazecie „Port Chester Daily Item”. W 1919 pracował przez tydzień w „Hartford Post”, zanim dostał pracę w „New York Evening Mail” jako reporter sportowy. Po zamknięciu „Evening Mail” w 1923, zaczął wykonywać szereg zleceń prasowych w Associated Press, „Philadelphia Bulletin”, „The Morning World”, „The Morning Telegraph”, „New York Bulletin Lider”. W 1927 Sullivan dołączył do „The Evening Graphic”, po czym wziął posadę felietonisty teatralnego w „New York Graphic”, a później w „New York Daily News”. W swoim dziale koncentrował się na przedstawieniach wystawianych na Broadwayu.

W 1948 telewizja CBS wynajęła Sullivana, by przygotowywał cotygodniowy niedzielny program pt. Toast of the Town, który później zmieniono na The Ed Sullivan Show. Zaczęto nadawać go w czerwcu 1948 roku ze Studia 50 w Nowym Jorku. W 1967 przemianowano je na Ed Sullivan Theater, gdzie później nadawany był stąd program Late Show with David Letterman.

W latach 50. i 60., Sullivan był najpopularniejszym amerykańskim prezenterem telewizyjnym i szanowanym twórcą gwiazd. Sullivan doceniał uzdolnionych Afroamerykanów. Przeciwstawiał się dezaprobacie ludzi, chcących usunąć afroamerykańskich muzyków z jego programu. W 1969 przedstawił Jackson 5 i ich pierwszy singiel „I Want You Back”.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

28 kwietnia 1930 zawarł związek małżeński z Sylvią Weinstein. Byli razem aż do jej śmierci 16 marca 1973. Mieli jedną córkę Elizabeth Davis „Betty” (ur. 22 grudnia 1930, zm. 7 czerwca 2014 w wieku 83 lat)[6].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 13 października 1974 w szpitalu w Nowym Jorku na raka przełyku w wieku 73 lat[7].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerry G. Bowles: A Thousand Sundays: The Story of the Ed Sullivan Show. Putnam, 1980. ISBN 978-0-399-12493-8.
  • John Leonard: A Really Big Show: A Visual History of the Ed Sullivan Show. Viking Studio Books, 1992. ISBN 978-0-670-84246-9.
  • James Maguire: Impresario: The Life and Times of Ed Sullivan. Billboard Books, 2006. ISBN 0-8230-7962-7.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ed Sullivan Biography. edsullivan.com. [dostęp 2024-07-08]. (ang.).
  2. Gerald Nachman: Right Here on our Stage Tonight! Ed Sullivan’s America. University of California Press, 2009. ISBN 978-0520258679.
  3. Ed Sullivan Awards. AllMovie. [dostęp 2024-07-08]. (ang.).
  4. Ed Sullivan. Walk of Fame. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  5. Cecil Smith/Associated Press: Hollywood Star Walk: Ed Sullivan. „Los Angeles Times”, 14 października 1974. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  6. a b c d Donna Di Giacomo: Ed Sullivan (1901–1974). Find a Grave. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  7. Ed Sullivan Is Dead at 73; Charmed Millions on TV. [w:] The New York Times [on-line]. nytimes.com, 1974-10-14. [dostęp 2014-10-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]