Edmund S. Phelps – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edmund Phelps

Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1933 Evanston
profesor
Specjalność: ekonomia polityczna
Alma Mater	Amherst College, Uniwersytet Yale
Uczelnia	Uniwersytet Pensylwanii, Uniwersytet Columbia
Nagrody
Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Edmund Strother Phelps (ur. 26 lipca 1933 w Evanston, Illinois) – amerykański ekonomista, profesor ekonomii politycznej na Uniwersytecie Columbia, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2006 za „analizę zależności międzyokresowych w polityce makroekonomicznej”^[1].

Ukończył Amherst College, gdzie 1955 uzyskał licencjat (B.A.), w cztery lata później otrzymał tytuł doktora na Uniwersytecie Yale. Wykładał na Uniwersytecie Pensylwanii, obecnie jest profesorem na Uniwersytecie Columbia.

Polskim studentom ekonomii znany jest przede wszystkim z tak zwanej krzywej Friedmana-Phelpsa, znanej też jako długookresowa krzywa Phillipsa. Główny wniosek jaki płynie z analizy przeprowadzonej przez Friedmana i Phelpsa mówi o braku zamienności w długim okresie między inflacją a bezrobociem. W związku z tym bezcelowe jest wykorzystywanie polityki pieniężnej w celu pobudzania koniunktury gospodarczej, a jedynym celem banku centralnego powinna być troska o utrzymanie niskiej i stabilnej inflacji.

• Phelps, Edmund S. (1961). „The Golden Rule of Capital Accumulation”. American Economic Review 51: 638-643.
• Phelps, Edmund S. (1966). Golden Rules of Economic Growth.
• Phelps, Edmund S. (1966). „Models of Technical Progress and the Golden Rule of Research”. Review of Economic Studies 33: 133-146.
• Phelps, Edmund S. (1968). „Money-Wage Dynamics and Labor Market Equilibrium”. Journal of Political Economy 76: 678-711.

• Strona internetowa Phelpsa (ang.)
• Jacek Żakowski: Rozmowa z noblistą, Edmundem Phelpsem. Rynek w cuglach, „Polityka”, 14 października 2008