Edouard Gagnon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Édouard Gagnon

Kardynał prezbiter
Ad Obediendum Fidei Ku posłuszeństwu wiary
Kraj działania	Kanada
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1918 Port-Daniel
Data i miejsce śmierci	25 sierpnia 2007 Montreal
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny
Okres sprawowania	1983–1990
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 sierpnia 1940
Nominacja biskupia	19 lutego 1969 biskup Saint Paul in Alberta
Sakra biskupia	25 marca 1969
Kreacja kardynalska	25 maja 1985 S. Elena fuori Porta Prenestina Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Marcello
Multimedia w Wikimedia Commons

Édouard Gagnon (ur. 15 stycznia 1918 w Port-Daniel, zm. 25 sierpnia 2007 w Montrealu), kanadyjski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Studiował w seminarium w Montrealu (gdzie obronił doktorat z teologii) i na Uniwersytecie w Laval (obronił doktorat prawa w 1944). Wstąpił do Towarzystwa Księży Św. Sulpicjusza (PSS), święcenia kapłańskie przyjął 15 sierpnia 1940 w Montrealu. Pracował jako wykładowca seminarium w Montrealu, był prawnikiem trybunału archidiecezjalnego; w latach 1954–1960 i 1965–1966 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Św. Bonifacego w Manitobie, a 1960-1965 rektora seminarium w kolumbijskim Manizales. Od 1964 był ekspertem Soboru Watykańskiego II. Pod koniec lat 60. stał na czele prowincji zakonnych w Kanadzie, Japonii i Ameryce Łacińskiej.

19 lutego 1969 został mianowany biskupem Saint Paul in Alberta; odebrał sakrę biskupią 25 marca 1969 z rąk arcybiskupa Emanuele Clarizio, delegata apostolskiego w Kanadzie. Zrezygnował z rządów diecezją kanadyjską w maju 1972 i przeniósł się do Rzymu. Został promowany na arcybiskupa tytularnego Iustiniana Prima i objął obowiązki w Papieskim Komitecie ds. Rodziny. Był również rektorem Papieskiego Komitetu Kanadyjskiego w Rzymie. Od 1973 był wiceprezydentem Papieskiego Komitetu ds. Rodziny i stał na czele delegacji Watykanu na Międzynarodową Konferencję Ludnościową w Bukareszcie w sierpniu 1974. Brał również udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

Od lipca 1983 (po śmierci kardynała Jamesa Knoxa) pełnił funkcję proprezydenta Papieskiej Rady ds. Rodziny. W maju 1985 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając diakonię S. Elena fuori Porta Prenestina; po nominacji kardynalskiej Gagnon został pełnoprawnym prezydentem Papieskiej Rady. Z funkcji tej zrezygnował w listopadzie 1990, wkrótce (styczeń 1991) objął stanowisko prezydenta Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych. Ostatecznie przeszedł na emeryturę w Kurii Rzymskiej w marcu 2001. Miał już wówczas ukończone 80 lat i od kilku lat nie posiadał prawa udziału w konklawe. Od stycznia 1996 był kardynałem prezbiterem, z tytułem prezbiterskim S. Marcello.

W 1993 został odznaczony Orderem Kanady.

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Cardinal Gagnon. catholic-pages.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-01)]. on catholic-pages.com
• Catholic World News, Aug. 27, 2007 - Canadian Cardinal Gagnon dead at 89