Edward Lindberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Lindberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1886
Cherokee

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1978
Highland Park

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Sztokholm 1912 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Sztokholm 1912 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)

Edward Ferdinand Jacob Lindberg (ur. 9 listopada 1886 w Cherokee, zm. 16 lutego 1978 w Highland Park[1]) – amerykański lekkoatleta specjalizujący się w długich biegach sprinterskich, dwukrotny medalista olimpijski.

W latach 1909 i 1911 dwukrotny mistrz Stanów Zjednoczonych w biegu na 440 jardów[2]. W 1912 r. uczestnik letnich igrzysk olimpijskich w Sztokholmie, zdobywca dwóch medali: złotego (w sztafecie 4 x 400 metrów – w biegu tym reprezentacja Stanów Zjednoczonych z czasem 3:16,6 ustanowiła nowy rekord świata) oraz brązowego (w biegu na 400 metrów). Wystąpił również w rozegranym podczas olimpiady pokazowym turnieju w baseball.

Rekordy życiowe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]