Bill Carr – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bill Carr

Data i miejsce urodzenia	24 października 1909 Pine Bluff
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1966 Tokio
Wzrost	172 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Los Angeles 1932 lekkoatletyka (bieg na 400 m) złoto Los Angeles 1932 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 400 m)
Multimedia w Wikimedia Commons

William („Bill”) Arthur Carr (ur. 24 października 1909 w Pine Bluff, zm. 14 stycznia 1966 w Tokio^[1]) – amerykański lekkoatleta, sprinter, dwukrotny mistrz olimpijski.

Carr studiował na University of Pennsylvania, gdzie był trenowany przez medalistę olimpijskiego z St. Louis (1904) Lawsona Robertsona. Startował w biegu na 440 jardów, na 880 jardów i w skoku w dal. W 1932 sprawił niespodziankę wygrywając w akademickich mistrzostwach USA na 440 jardów z ówczesnym rekordzistą świata Benem Eastmanem. Powtórzył to osiągnięcie podczas eliminacji amerykańskich przed igrzyskami olimpijskimi w Los Angeles.

Na igrzyskach w finale biegu na 400 metrów Eastman prowadził przy wyjściu na ostatnią prostą, ale Carr szybkim finiszem go wyprzedził bijąc rekord świata rezultatem 46,2 s. Drugi złoty medal na Igrzyskach w Los Angeles Carr zdobył w sztafecie 4 × 400 metrów, również z rekordem świata 3:08,2^[1][2].

17 marca 1933 Carr podczas wypadku samochodowego doznał złamania obu kostek oraz miednicy. Uniemożliwiło mu to dalsze uprawnianie lekkiej atletyki. Zmarł na atak serca podczas wakacji w Japonii^[1].