Alan Helffrich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alan Helffrich

Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1900 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1994 Dunedin
Wzrost	178 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Paryż 1924 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 400 m)

Alan Boone Helffrich (ur. 7 sierpnia 1900 w Nowym Jorku, zm. 3 lutego 1994 w Dunedin na Florydzie^[1]) – amerykański lekkoatleta (średniodystansowiec), mistrz olimpijski z 1924.

Specjalizował się w biegu na 800 metrów, chociaż swój największy sukces osiągnął w innej konkurencji. Zakwalifikował się do reprezentacji Stanów Zjednoczonych na igrzyska olimpijskie w 1924 w Paryżu tylko w sztafecie 4 × 400 metrów, która zdobyła na igrzyskach złoty medal, biegnąc w składzie: Commodore Cochran, William Stevenson, Oliver MacDonald i Helffrich na ostatniej zmianie^[1]. Ustanowiła wówczas rekord świata czasem 3:16,0^[2].

W maju 1925 w Nowym Jorku Helffrich pokonał Paavo Nurmiego w biegu na pół mili. Była to jedyna porażka Fina podczas tournée amerykańskiego (i pierwsza przegrana od pięciu lat)^[3].

Helffrich był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 880 jardów w 1921, 1922 i 1925 oraz wicemistrzem w 1923^[4]. Był także akademickim mistrzem USA (NCAA) na tym dystansie w 1922 i 1923^[5] oraz akademickim mistrzem USA (IC4A) na 880 jardów w 1923 i na 440 jardów w 1924^[6].

W 1923 ustanowił rekord życiowy na dystansie 400 m wynikiem 48,3 s.^[1]