Robert Ouko (lekkoatleta) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 24 października 1948 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 sierpnia 2019 | ||||||||||||||||||
Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Robert Ouko (ur. 24 października 1948 w Manga w prowincji Nyanza, zm. 18 sierpnia 2019 w Ngong[1][2]) – kenijski lekkoatleta, sprinter i średniodystansowiec, mistrz olimpijski z 1972.
Startował w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, gdzie odpadł w półfinale[1]. Zdobył dwa złote medale w biegu na 800 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów na Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu[3]. Sztafeta biegła w składzie: Charles Asati, Munyoro Nyamau, Julius Sang i Ouko[4].
5 sierpnia 1970 w Londynie sztafeta kenijska w składzie: Naftali Bon, Nyamau, Thomas Saisi i Ouko ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 880 jardów wynikiem 7:11,6[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium Ouko zajął 5. miejsce w finale biegu na 800 metrów. Pod nieobecność sztafety ze Stanów Zjednoczonych, która została zdekompletowane przez kontuzje i dyskwalifikacje, kenijska sztafeta 4 × 400 metrów zdobyła złoty medal, jako jedyna osiągając czas poniżej 3 minut (2:59,83). Biegła w składzie: Asati, Nyamau, Ouko i Sang[1].
Rekordy życiowe:
- bieg na 400 metrów – 46,2 (1970)
- bieg na 800 metrów – 1:46,0 (24 czerwca 1972, Mombasa)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Robert Ouko [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-10] (ang.).
- ↑ Olympic relay champion Robert Ouko dies [online], the-star.co.ke, 19 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ Commonwealth Games Medallists – Athletics (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-04-10] (ang.).
- ↑ Robert Ouko [online], thecgf.com [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 148 [dostęp 2020-10-10] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Robert Ouko, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-04-10] (ang.).