Edzard II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edzard II
	hrabia Fryzji Wschodniej
Okres	od 1540; do 1599
Poprzednik	Enno II
Następca	Enno III
	Dane biograficzne
Data urodzenia	24 lub 20 czerwca 1532
Data i miejsce śmierci	1 marca 1599 ; Aurich
Ojciec	Enno II
Matka	Anna Oldenburska
Żona	Katarzyna Wazówna; od 1 października 1558
Dzieci	Małgorzata, Anna, Enno III, Gustaw, Jan III, Krzysztof, Edzard, Elżbieta, Zofia, Karol Otto, Maria
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edzard II (ur. 24^[1] lub 20^[2] czerwca 1532, zm. 1 marca 1599 w Aurich^[1]^[2]) – hrabia Fryzji Wschodniej od 1540.

Życiorys

Edzard II był najstarszym synem hrabiego Fryzji Wschodniej Ennona II i Anny Oldenburskiej, córki hrabiego Oldenburga Jana XIV^[2]. W dzieciństwie stracił ojca. W 1558 poślubił córkę króla Szwecji Gustawa I Wazy Katarzynę – dla władców Fryzji Wschodniej był to jedyny w historii mariaż z przedstawicielem rodu królewskiego, dla Szwedów element kontraktu politycznego, który służył znalezieniu sprzymierzeńca przeciwko Danii i uzyskaniu dostępu do Atlantyku. Edzard wybrał się w tym celu do Sztokholmu i powrócił do swego kraju z żoną dopiero w 1561. Mimo osiągnięcia dojrzałości nie mógł przemóc władzy matki, która starała się zapewnić udziały w dziedzictwie po ojcu także młodszym braciom Edzarda, Krzysztofowi i Janowi. Krzysztof zmarł w 1566, ale konflikt z Janem doprowadził do faktycznego podziału kraju, który utrzymał się także po śmierci matki w 1575^[1].

W 1574 utracił na rzecz hrabiów Oldenburga Jever. Licząc na odzyskanie tego terytorium w 1580 Edzard zawarł sojusz z królem Hiszpanii Filipem II Habsburgiem, toczącym wówczas wojnę z Niderlandami i potrzebującym sojuszników w tym regionie, bezpośrednim skutkiem tego układu była coroczna płatność Hiszpanów na rzecz Edzarda. Mimo to dług hrabstwa pod panowaniem Edzarda rósł i ten coraz częściej zwracał się do jego stanów o wsparcie finansowe. Jednocześnie był to okres rozwoju portu i miasta Emden. W efekcie w 1595 doszło do rewolucji emdeńskiej – mieszczanie, wsparci przez prowincje niderlandzkie, powstali przeciwko hrabiemu i odnieśli sukces. Edzard nie zdołał ich pokonać i utracił kontrolę nad miastem^[1].

Rodzina

1 października 1558^[1] odbył się ślub Edzarda z Katarzyną, córką króla Szwecji Gustawa I Wazy^[1]^[2]. Z tego małżeństwa pochodziły następujące dzieci:

Małgorzata (1560–1588), żona kolejno palatyna reńskiego Ludwika VI, margrabiego Badenii-Durlach Ernesta Fryderyka oraz księcia Saksonii-Lauenburga-Ratzeburga Juliusza Henryka,
Anna (1562–1621),
Enno III (1563–1625), następca Edzarda jako hrabia Fryzji Wschodniej,
Gustaw (1565–1608),
Jan III (1566–1625), pan Rietbergu,
Krzysztof (1569–1636), pan Rumpst i Spontin,
Edzard (przed 1571–1572),
Elżbieta (przed 1572–1573),
Zofia (1574–1630),
Karol Otto (1577–1603),
Maria (1582–1616), żona księcia Brunszwiku-Dannenbergu Juliusza Ernesta^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Walter Deeters: Edzard II.. [w:] Biographisches Lexikon für Ostfriesland [on-line]. Ostfriesische Landschaft. [dostęp 2019-07-09]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Edzard II. Graf v.Ostfriesland. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2019-07-09]. (niem.).

[blof-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Walter Deeters: Edzard II.. [w:] Biographisches Lexikon für Ostfriesland [on-line]. Ostfriesische Landschaft. [dostęp 2019-07-09]. (niem.).

[wwp-2] Edzard II. Graf v.Ostfriesland. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2019-07-09]. (niem.).

[1]

[2]