Elżbieta Pietruska-Madej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Pietruska-Madej (ur. 7 czerwca 1938 we Lwowie, zm. 26 czerwca 2001 w Warszawie) – polska filozof, profesor zw. dr hab. nauk humanistycznych, specjalistka w zakresie prawa rozwoju nauki i filozoficznych aspektów odkryć naukowych, dziekan Wydziału Filozofii i Socjologii UW, członek PAN.

Pochowana na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.

• Metodologiczne problemy rewolucji chemicznej (Państ. Wydaw. Naukowe; Warszawa; 1975)
• Odkrycie naukowe : kontrowersje filozoficzne (Państ. Wydaw. Naukowe; Warszawa; 1990; ISBN 83-01-09739-6)
• W poszukiwaniu praw rozwoju nauki (Państ. Wydaw. Naukowe; Warszawa; 1980; ISBN 83-01-02156-X)
• Wiedza i człowiek : szkice o filozofii Karla Poppera (Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego; Warszawa; 1997; ISBN 83-907091-9-8)

• Prof. Elżbieta Pietruska-Madej, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-02-07] .