Elektra (okeanida) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elektra
Ἠλέκτρα
okeanida
ilustracja
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Okeanos

Matka

Tetyda

Mąż

Taumas

Rodzeństwo

Okeanidy, Potamoi

Dzieci

harpie, Iris, Hydaspes

Elektra drugie imię to Ozomene (gr. Ἠλέκτρα trb. Êlektrê) – w mitologii greckiej jedna z okeanid, córka tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy. Jej mężem był bóg zjawisk przyrodniczych na morzu Taumas[1]. Z tego związku narodziła Iris, uosobienie tęczy, i Hydaspes oraz demoniczne harpie, uosabiające gwałtowne porywy wiatru: Aello, Ocypete, Kelajno i Podarge[2]. Elektra jest boginią żywiołu wodnego, tą, która daje bursztyn, produkt morza bardzo ceniony przez starożytnych[3]. Jej drugie imię, Ozomene - „wiele gałęzi”, oznacza źródło tęczy sięgającej morza[4].

W mitologii greckiej występuje kilka postaci o imieniu Elektra.

W kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Smith 1884 ↓, s. 8.
  2. Kumaniecki 1990 ↓, s. 222.
  3. Graves 1992 ↓, s. 123.
  4. Aaron J. Atsma: Elektra. Theoi Project. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • James B. Greenough: The Bucolics, Aeneid, and Georgics by Virgil. Boston: Ginn & Co., 1900.
  • Robert Graves: Mity greckie. Warszawa: PIW, 1992. ISBN 83-06-02284-X.
  • William Smith: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Tom 2. New York: Harper & Brothers, 1884, s. 9.
  • Pod redakcją Kazimierza Kumanieckiego: Mała Encyklopedia Kultury Antycznej. Warszawa: PIW, 1990, s. 222.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]