Elektryczność – Wikipedia, wolna encyklopedia
Elektryczność (od gr. ήλεκτρον (elektron) – bursztyn) – zjawisko związane z oddziaływaniem ciał mających ładunek elektryczny (na przykład elektronów i protonów) oraz z przepływem tych ładunków (prądem elektrycznym). W fizyce elektryczność obejmuje elektrostatykę, elektrodynamikę i prąd elektryczny. Można wyróżnić elektryczność naturalną, np. atmosferyczną oraz elektryczność związaną z techniką.
Potocznie elektryczność jest kojarzona przede wszystkim z instalacją elektryczną.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- B. Jaworski, A. Dietłaf, L. Miłkowska, G. Siergiejew, Kurs fizyki. Elektryczność i magnetyzm, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa (1984), wyd. 8, ISBN 83-01-01265-X
- Encyklopedia fizyki, PWN, Warszawa 1972