Emil Huschke – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emil Huschke

Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1797 Weimar
Data i miejsce śmierci	19 czerwca 1858 Jena
profesor nauk medycznych
Specjalność: anatomia, embriologia
Alma Mater	Uniwersytet w Jenie
Doktorat	1818
Habilitacja	1820
Profesura	1823
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Friedricha Schillera w Jenie
Multimedia w Wikimedia Commons

Emil Huschke (ur. 14 grudnia 1797 w Weimarze, zm. 19 czerwca 1858 w Jenie) – niemiecki anatom i embriolog.

Od 1814 studiował medycynę na Uniwersytecie w Jenie, w 1818 uzyskał doktorat, habilitował się w 1820 na podstawie pracy "Fizjonomia i mimika twarzy". W 1823 został mianowany profesorem anatomii i fizjologii. W 1826 uzyskał profesurę honorową i został dyrektorem Instytutu Anatomicznego Uniwersytetu. W 1838 został mianowany profesorem zwyczajnym anatomii i fizjologii. Na tym stanowisku prowadził wykłady z anatomii, embriologii, fizjologii, historii naturalnej, zoologii i antropologii medycznej^[1]. Jego córka Agnes Huschke w 1867 roku wyszła za Ernsta Haeckela (1834–1919).

• Schacht J, Hawkins JE. Sketches of otohistory part 4: a cell by any other name: cochlear eponyms. „Audiology & neuro-otology”. 6 (9), s. 317–327, styczeń 2001. DOI: 10.1159/000081311. PMID: 15467285.  PDF
• Uschmann, Georg: Huschke, Emil. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 10. Duncker & Humblot, Berlin 1974, s. 82.