Emma Jung – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emma Jung (z domu Rauschenbach, ur. 30 marca 1882 w Szafuzie, zm. 27 listopada 1955 w Zurychu) – szwajcarska psychoanalityk, żona Carla Gustava Junga.

Pochodziła ze starej i zamożnej rodziny szwajcarskich przemysłowców osiadłych w Szafuzie – to właśnie między innymi dzięki jej rodzinnemu majątkowi Carl Gustav Jung mógł oddawać się swoim badaniom. Carl Gustav i Emma spotkali się po raz pierwszy, gdy ona miała czternaście lat, a on – dwadzieścia jeden. Małżeństwo zostało zawarte 14 lutego 1903 roku^[1]. Ze związku Emmy i Carla Gustava przyszło na świat pięcioro dzieci.

Emma bardzo interesowała się pracą swego męża – sama uprawiała podobne studia, w końcu została znaną psychoanalityk, korespondowała z Freudem. Przez całe życie pisała książkę poświęconą legendzie o świętym Graalu – Die Graalslegende in psychologischer Sicht – ostatecznie jej nie ukończyła. Już po jej śmierci dzieło doprowadziła do końca współpracownica Junga – Marie-Louise von Franz.

• Die Graalslegende (razem z Marie-Louise von Franz)
• Animus und Anima (1955)

• Carl Gustav Jung, Wspomnienia, sny, myśli, przełożyli Robert Reszke i Leszek Kolankiewicz, Wydawnictwo KR, Warszawa 1999.