French
DeutschŚródchłonka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Śródchłonka, endolimfa (łac. endolympha) – płyn wypełniający struktury błędnika błoniastego. Jego ruch odpowiada za pobudzanie receptorów słuchu i układu równowagi. Charakteryzuje się, w odróżnieniu od przychłonki, wysokim stężeniem jonów potasu (K+) oraz niskim stężeniem jonów sodu (Na+)[1][2][3].
Śródchłonka produkowana jest w prążku naczyniowym przewodu ślimakowego lub powstaje z przychłonki przesączanej przez ścianę przedsionkową przewodu ślimakowego[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 475, ISBN 978-83-200-3258-1.
- ↑ Anthony L. Mescher, Histologia Junqueira. Podręcznik i atlas, wyd. XV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 545, ISBN 978-83-66548-20-6.
- ↑ a b Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 531, ISBN 978-83-200-3243-7.
Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):