Endre Palócz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Endre Palócz

Data i miejsce urodzenia	23 marca 1911 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1988 Budapeszt
Informacje klubowe
Klub	Vasas Budapeszt
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie brąz Helsinki 1952 szermierka (floret druż.) Mistrzostwa świata złoto Sztokholm 1951 szabla druż. złoto Rzym 1955 szabla druż. brąz Bruksela 1953 floret druż. brąz Luksemburg 1954 floret druż.
Multimedia w Wikimedia Commons

Endre Palócz (ur. 23 marca 1911 w Budapeszcie, zm. 11 stycznia 1988 tamże) – węgierski florecista i szablista, brązowy medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku był piąty we florecie drużynowym^[1], a w zawodach indywidualnych odpadł w ćwierćfinałach^[2]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach Węgrzy w składzie: Endre Tilli, Aladár Gerevich, Endre Palócz, Lajos Maszlay, Tibor Berczelly i József Sákovics zdobyli brązowy medal^[3]. W rywalizacji indywidualnej tym razem dotarł do półfinałów^[4].

Podczas mistrzostw świata w Sztokholmie w 1951 roku razem z Tiborem Berczellym, Aladárem Gerevichem, Pálem Kovácsem, Károlym Pesthym i László Rajcsányim wywalczył złoty medal w szabli drużynowej. W tej samej konkurencji zdobył również złoto na mistrzostwach świata w Rzymie (1955).^[5] Ponadto zdobył także dwa brązowe medale we florecie drużynowym: na mistrzostwach świata w Brukseli (1953) i mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954)^[6].

Po zakończeniu kariery był międzynarodowym sędzią, działaczem sportowym oraz trenerem. Prowadził między innymi reprezentację Kuby w latach 1967-1972. Odznaczony Medalem Zasługi Miklósa Toldiego w 1940 i Złotym Medalem Zasługi Sportowej WRL w 1964.^[7]

• Olympedia – Endre Palócz. olympedia.org. [dostęp 2020-09-03]. (ang.).