Energia Plancka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Energia Plancka – pochodna jednostka energii w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako E_P.

${\displaystyle E_{P}=m_{P}c^{2}={\sqrt {\frac {\hbar c^{5}}{G}}}\approx 1{,}9561\times 10^{9}}$ J

gdzie:

${\displaystyle m_{P}}$ – masa Plancka,

${\displaystyle c}$ – prędkość światła w próżni,

${\displaystyle \hbar }$ – zredukowana stała Plancka,

${\displaystyle G}$ – stała grawitacji.

Energia Plancka obliczana jest na podstawie masy Plancka oraz równania równoważności masy i energii.