Eptatretinae – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Eptatretinae
	Bonaparte, 1850
	; Przedstawiciel podrodziny – Eptatretus polytrema
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	bezżuchwowce
Gromada	śluzice
Rząd	śluzicokształtne
Rodzina	śluzicowate
Podrodzina	Eptatretinae
	Typ nomenklatoryczny
	Homea banksii Fleming, 1822 (= Petromyzon cirrhatus Forster, 1801)
Synonimy
	Rodzaju: Homea Fleming, 1822; Heptatrema: Duméril, 1832; Bdellostoma Müller, 1836; Hexabranchus Schultze, 1836; Polistotrema Gill, 1881; Paramyxine Dean, 1904; Heptatretus: Regan, 1912; Dodecatrema Fowler, 1947; Quadratus Wisner, 1999;
Rodzaje
	Eptatretus Cloquet, 1819
	Eptatretus Cloquet, 1819
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eptatretinae – monotypowa podrodzina bezżuchwowców z rodziny śluzicowatych (Myxinidae).

Systematyka

Etymologia

Eptatretus (Heptatrema, Heptatretus): gr. ἑπτα hepta „siedem”; τρητος trētos „z dziurami, przebity, perforowany”^[13].
Homea: Sir Everard Home (1756–1832), brytyjski chirurg^[3]. Gatunek typowy: Fleming, 1822 (= Petromyzon cirrhatus Forster, 1801).
Bdellostoma: gr. βδελλα bdella „pijawka”^[14]; στομα stoma, στοματος stomatos „usta”^[15]. Gatunek typowy: Bdellostoma hexatrema Müller, 1836.
Hexabranchus: gr. ἑξ hex „sześć”^[16]; βραγχια brankhia „skrzela”^[17]. Gatunek typowy: Hexabranchus lichtensteinii Schultze, 1836; młodszy homonim Hexabranchus Ehrenberg, 1831 (Mollusca).
Polistotrema: gr. πολιτυς politus „gładki, wypolerowany”^[18]; τρημα trēma, τρηματος trēmatos „otwór”^[19]. Gatunek typowy: Bdellostoma stoutii Lockington, 1878.
Paramyxine: gr. παρα para „blisko, obok”^[20]; rodzaj Myxine Linnaeus, 1758. Gatunek typowy: Paramyxine atami Dean, 1904.
Dodecatrema: gr. δωδεκα dōdeka „dwanaście”; τρημα trēma, τρηματος trēmatos „otwór”^[10]. Gatunek typowy: Bdellostoma polytrema Girard, 1855.
Quadratus: łac. quadratus „kwadratowy”, od quadrare „zrobić kwadrat”, od quadrum „kwadrat”^[11]. Gatunek typowy: Paramyxine taiwanae Shen & Tao, 1975.

Podział systematyczny

Do podrodziny należy jeden rodzaj Eptatretus z następującymi gatunkami^[21]:

Eptatretus aceroi Polanco Fernandez & Fernholm, 2014
Eptatretus alastairi Mincarone & Fernholm, 2010
Eptatretus albiderma Song & Kim, 2020
Eptatretus ancon (Mok, Saavedra-Díaz & Acero P., 2001)
Eptatretus astrolabium Fernholm & Mincarone, 2010
Eptatretus atami (Dean, 1904)
Eptatretus bischoffii (Schneider, 1880)
Eptatretus bobwisneri Fernholm, Norén, Kullander, Quattrini, Zintzen, Roberts, Mok & Kuo, 2013
Eptatretus burgeri (Girard, 1855)
Eptatretus caribbeaus Fernholm, 1982
Eptatretus carlhubbsi McMillan & Wisner, 1984
Eptatretus cheni (Shen & Tao, 1975)
Eptatretus chinensis Kuo & Mok, 1994
Eptatretus cirrhatus (Forster, 1801)
Eptatretus cryptus Roberts & Stewart, 2015
Eptatretus deani (Evermann & Goldsborough, 1907)
Eptatretus luzonicus Fernholm, Norén, Kullander, Quattrini, Zintzen, Roberts, Mok & Kuo, 2013
Eptatretus fernholmi (Kuo, Huang & Mok, 1994)
Eptatretus cirrhatus (Forster, 1801)
Eptatretus fritzi Wisner & McMillan, 1990
Eptatretus goliath Mincarone & Stewart, 2006
Eptatretus gomoni Mincarone & Fernholm, 2010
Eptatretus goslinei Mincarone, Plachetzki, McCord, Winegard, Fernholm, Gonzalez & Fudge, 2021
Eptatretus grouseri McMillan, 1999
Eptatretus hexatrema (Müller, 1836)
Eptatretus indrambaryai Wongratana, 1984
Eptatretus laurahubbsae McMillan & Wisner, 1984
Eptatretus longipinnis Strahan, 1975
Eptatretus luzonicus Fernholm, Norén, Kullander, Quattrini, Zintzen, Roberts, Mok & Kuo, 2013
Eptatretus mcconnaugheyi Wisner & McMillan, 1990
Eptatretus mccoskeri McMillan, 1999
Eptatretus mendozai Hensley, 1985
Eptatretus menezesi Mincarone, 2000
Eptatretus minor Fernholm & Hubbs, 1981
Eptatretus moki (McMillan & Wisner, 2004)
Eptatretus multidens Fernholm & Hubbs, 1981
Eptatretus nanii Wisner & McMillan, 1988
Eptatretus nelsoni (Kuo, Huang & Mok, 1994)
Eptatretus octatrema (Barnard, 1923)
Eptatretus okinoseanus (Dean, 1904)
Eptatretus poicilus Zintzen & Roberts, 2015
Eptatretus polytrema (Girard, 1855)
Eptatretus profundus (Barnard, 1923)
Eptatretus sheni (Kuo, Huang & Mok, 1994)
Eptatretus sinus Wisner & McMillan, 1990
Eptatretus springeri (Bigelow & Schroeder, 1952)
Eptatretus stoutii (Lockington, 1878) – śluzica brunatna^[22]
Eptatretus strahani McMillan & Wisner, 1984
Eptatretus strickrotti Møller & Jones, 2007
Eptatretus taiwanae (Shen & Tao, 1975)
Eptatretus walkeri (McMillan & Wisner, 2004)
Eptatretus wandoensis Song & Kim, 2020
Eptatretus wayuu Mok, Saavedra-Díaz & Acero P., 2001
Eptatretus wisneri (Kuo, Huang & Mok, 1994)
Eptatretus yangi (Teng 1958)

Uwagi

↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Eptatretus Cloquet, 1819

Przypisy

↑ Eptatretinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ van der Laan et al.. Family-group names of Recent fishes. „Zootaxa Monograph”. 3882, s. 1-230, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3882.1.1. (ang.).
↑ ^a ^b J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 374. (ang.).
↑ F.S. Voigt: Das Thierreich, geordnet nach seiner Organisation: als Grundlage der Naturgeschichte der Thiere und Einleitung in die vergleichende Anatomie. Cz. 2. Leipzig: Brockhaus, 1832, s. 529. (niem.).
↑ J.P. Müller. Vergleichende Anatomie der Myxinoiden, der Cyclostomen mit durchbohrtem Gaumen. Erster Theil. Osteologie und Myologie. „Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1834, s. 79, 1836. (niem.).
↑ K.A.S. Schultze. Eine neue, von Prof. Lichtenstein aus dem äthiopischen Meer erhaltene Fischsippe. „Isis von Oken”. 29 (10), s. 757, 1835. (niem.).
↑ D.S. Jordan & C.H. Gilbert. List of the fishes of the Pacific coast of the United States, with a table showing the distribution of the species. „Proceedings of the United States National Museum”. 3 (173), s. 458, 1881. (ang.).
↑ B. Dean. Notes on Japanese myxinoids. A new genus Paramyxine and a new species Homea okinoseana. Reference also to their eggs. „Journal of the College of Science, Imperial University of Tōkyō, Japan”. 19 (2), s. 14, 1904. (ang.).
↑ C.T. Regan. A synopsis of the myxinoids of the genus Heptatretus or Bdellostoma. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 9 (53), s. 534, 1912. (ang.).
↑ ^a ^b H.W. Fowler. New taxonomic names of fish-like vertebrates. „Notulae Naturae”. 187, s. 3, 1947. (ang.).
↑ ^a ^b R.L. Wisner. Descriptions of two new subfamilies and a new genus of hagfishes (Cyclostomata: Myxinidae). „Zoological Studies”. 38 (3), s. 309, 1999. (ang.).
↑ H. Cloquet: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 15. Strasbourg; Paris: F. G. Levrault; Le Normant, 1819, s. 134. (fr.).
↑ R. Froese & D. Pauly: Eptatretus aceroi Polanco Fernandez & Fernholm, 2014. FishBase (version: 08/2021). [dostęp 2022-02-24]. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 30.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 222.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 104.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 34.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 181.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 241.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 161.
↑ W.N. Eschmeyer, R. Fricke & R. van der Laan: Eptatretinae. [w:] Catalog of fishes: genera, species, references [on-line]. California Academy of Sciences. [dostęp 2022-02-23]. (ang.).
↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).

[uwaga1-4] Niepoprawna późniejsza pisownia Eptatretus Cloquet, 1819

[itis-1] Eptatretinae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Laan-2] van der Laan et al.. Family-group names of Recent fishes. „Zootaxa Monograph”. 3882, s. 1-230, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3882.1.1. (ang.).

[Fleming-3] J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 374. (ang.).

[Voigt-5] F.S. Voigt: Das Thierreich, geordnet nach seiner Organisation: als Grundlage der Naturgeschichte der Thiere und Einleitung in die vergleichende Anatomie. Cz. 2. Leipzig: Brockhaus, 1832, s. 529. (niem.).

[Müller-6] J.P. Müller. Vergleichende Anatomie der Myxinoiden, der Cyclostomen mit durchbohrtem Gaumen. Erster Theil. Osteologie und Myologie. „Abhandlungen der Königlichen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1834, s. 79, 1836. (niem.).

[Schultze-7] K.A.S. Schultze. Eine neue, von Prof. Lichtenstein aus dem äthiopischen Meer erhaltene Fischsippe. „Isis von Oken”. 29 (10), s. 757, 1835. (niem.).

[Gill-8] D.S. Jordan & C.H. Gilbert. List of the fishes of the Pacific coast of the United States, with a table showing the distribution of the species. „Proceedings of the United States National Museum”. 3 (173), s. 458, 1881. (ang.).

[Dean-9] B. Dean. Notes on Japanese myxinoids. A new genus Paramyxine and a new species Homea okinoseana. Reference also to their eggs. „Journal of the College of Science, Imperial University of Tōkyō, Japan”. 19 (2), s. 14, 1904. (ang.).

[Regan-10] C.T. Regan. A synopsis of the myxinoids of the genus Heptatretus or Bdellostoma. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 9 (53), s. 534, 1912. (ang.).

[Fowler-11] H.W. Fowler. New taxonomic names of fish-like vertebrates. „Notulae Naturae”. 187, s. 3, 1947. (ang.).

[Wisner-12] R.L. Wisner. Descriptions of two new subfamilies and a new genus of hagfishes (Cyclostomata: Myxinidae). „Zoological Studies”. 38 (3), s. 309, 1999. (ang.).

[Cloquet-13] H. Cloquet: Dictionnaire des sciences naturelles, dans lequel on traite méthodiquement des différens êtres de la nature, considérés soit en eux-mêmes, d’après l’état actuel de nos connoissances, soit relativement à l’utilité qu'en peuvent retirer la médecine, l’agriculture, le commerce et les artes. Suivi d’une biographie des plus célèbres naturalistes. T. 15. Strasbourg; Paris: F. G. Levrault; Le Normant, 1819, s. 134. (fr.).

[Froese&Pauly-14] R. Froese & D. Pauly: Eptatretus aceroi Polanco Fernandez & Fernholm, 2014. FishBase (version: 08/2021). [dostęp 2022-02-24]. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=60_30]-15] Jaeger 1944 ↓, s. 30.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=252_222]-16] Jaeger 1944 ↓, s. 222.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=134_104]-17] Jaeger 1944 ↓, s. 104.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=64_34]-18] Jaeger 1944 ↓, s. 34.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=211_181]-19] Jaeger 1944 ↓, s. 181.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=271_241]-20] Jaeger 1944 ↓, s. 241.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=191_161]-21] Jaeger 1944 ↓, s. 161.

[Eschmeyer&inni-22] W.N. Eschmeyer, R. Fricke & R. van der Laan: Eptatretinae. [w:] Catalog of fishes: genera, species, references [on-line]. California Academy of Sciences. [dostęp 2022-02-23]. (ang.).

[Rutk-23] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]