Eris O’Brien – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eris O’Brien
Kraj działania

Australia

Data i miejsce urodzenia

20 września 1895
Condobolin

Data śmierci

28 lutego 1974

Arcybiskup Canberry-Goulburn
Okres sprawowania

od 1953-11-16 16 listopada 1953(dts) do 1974-02-28 28 lutego 1974(dts)

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

30 listopada 1918

Nominacja biskupia

5 lutego 1948

Sakra biskupia

6 kwietnia 1948

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 kwietnia 1948

Konsekrator

Giovanni Panico

Współkonsekratorzy

Thomas Martin Fox
Patrick Joseph Farrelly

Eris Norman Michael O’Brien (ur. 20 września 1895 w Condobolin, zm. 28 lutego 1974) − australijski duchowny rzymskokatolicki, w latach 1953-1966 arcybiskup Canberry-Goulburn.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 30 listopada 1918 w archidiecezji Sydney, udzielił ich mu ówczesny delegat apostolski w Australii abp Bartolomeo Cattaneo. 5 lutego 1948 papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji ze stolicą tytularną Alinda. Sakry udzielił mu 6 kwietnia 1948 delegat apostolski abp Giovanni Panico, późniejszy kardynał. 11 stycznia 1951 został arcybiskupem ad personam i otrzymał nową stolicę tytularną Cyrrhus. 16 listopada 1953 został arcybiskupem diecezjalnym Canberry-Goulburn. Zrezygnował z tego stanowiska 29 listopada 1966 i otrzymał godność arcybiskupa tytularnego Apamea in Syria. Zmarł 28 lutego 1974 w wieku 78 lat.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eris O’Brien [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-01-27] (ang.).