Ermenegildo Pellegrinetti – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Nuncjusz w Jugosławii | ||
Okres sprawowania | 1922–1937 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | 22 września 1898 | |
Nominacja biskupia | 24 maja 1922 | |
Sakra biskupia | 18 czerwca 1922 | |
Kreacja kardynalska | 13 grudnia 1937 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 18 czerwca 1922 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
|
Ermenegildo Pellegrinetti (ur. 27 marca 1876 w Camaiore, zm. 29 marca 1943 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w seminarium w Lucca, a następnie w Rzymie, m.in. w Szkole Paleografii i Dyplomacji. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1898 w Lucca. Do roku 1917 pracował duszpastersko w rodzinnej archidiecezji, będąc również w czasie I wojny światowej kapelanem armii włoskiej. W latach 1919–1922 pracował w nuncjaturze w Polsce. W tym okresie otrzymał tytuły prywatnego szambelana Jego Świątobliwości, a następnie prałata.
24 maja 1922 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Adana i nuncjusza w Jugosławii. Konsekrowany w Rzymie przez kardynała Pietro Gasparri, Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej.Jako legat papieski był uczestnikiem Kongresu Eucharystycznego w Zagrzebiu w 1930. W grudniu 1937 otrzymał nominację kardynalską. Brał udział w konklawe 1939. Zmarł w Rzymie i pochowany został w rodzinnym miasteczku.