Ernie Grunfeld – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ernie Grunfeld

#20, 18
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1955 Satu Mare
Obywatelstwo	amerykańskie / rumuńskie
Wzrost	198 cm
Masa ciała	95 kg
Kariera
Aktywność	1977–1986
Szkoła średnia	Forest Hills (Queens, Nowy Jork)
College	Tennessee (1973–1977)
Draft	1977, numer: 11 Milwaukee Bucks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1977–1979 Milwaukee Bucks 1979–1982 Kansas City Kings 1982–1986 New York Knicks
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1973–1976  Stany Zjednoczone
Kariera trenerska Lata Drużyna 1989–1991 New York Knicks (asystent)
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 koszykówka Igrzyska panamerykańskie złoto Meksyk 1975 koszykówka Olimpiada Machabejska srebro Izrael 1973 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Ernest „Ernie” Grunfeld (ur. 24 kwietnia 1955 w Satu Mare) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, posiadający także rumuńskie obywatelstwo, mistrz olimpijski oraz panamerykański, po zakończeniu kariery zawodniczej – trener i działacz klubowy.

Wraz z rodzicami (Alex, Livia) wyemigrował z Rumunii do Stanów Zjednoczonych w 1964^[1].

W latach 1986–1989 pracował jako analityk dla MSG Network. Przez kolejne dwa lata pracował jako asystent trenera New York Knicks, po czym w 1991 objął stanowisko wiceprezesa do spraw personelu zawodniczego^[1]. 21 lipca 1993 został wiceprezesem klubu oraz generalnym menadżerem^[1]. 23 lutego 1996 uzyskał awans na prezesa, nadal piastując także etat menadżera głównego New York Knicks^[1]. Od 2003 do 2018 piastował funkcję prezesa do spraw operacji koszykarskich w klubie Washington Wizards.

Jego syn Dan był także zawodowym koszykarzem.

Na podstawie^[1][2][3], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

• Uczestnik rozgrywek II rundy turnieju NCAA (1976, 1977)
• Mistrz sezonu regularnego konferencji Southeastern (SEC – 1977)
• Zawodnik roku konferencji Southeastern (1977)^[4]
• Zaliczony do:
  • II składu All-American (1977)
  • III składu All-American (1976 przez NABC, United Press International)
• Drużyna Tennessee Volunteer zastrzegła należący do niego numer 22

Reprezentacja

• Mistrz igrzysk:
  • olimpijskich (1976)^[5]
  • panamerykańskich (1975)
• Wicemistrz Olimpiady Machabejskiej (1973)

Inne

• Zaliczony do galerii sław sportu:
  • Tennessee Sports Hall of Fame (1987)
  • National Jewish Sports Hall of Fame (1993)
  • PSAL Wingate Fund Hall of Fame

• Statystyki zawodnicze z NBA na basketball-reference.com (ang.)
• Statystyki trenerskie z NBA na basketball-reference.com (ang.)
• Profil na eurobasket.com (ang.)
• Statystyki z NCAA na sports-reference.com (ang.)
• Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-14)]. (ang.).