Eugeniusz Cebrat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Cebrat

Pełne imię i nazwisko	Eugeniusz Wincenty Cebrat
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1955 Wesoła (Mysłowice)
Wzrost	187 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1970–1971 Górnik Wesoła 1971–1977 GKS Tychy 1978–1979 Śląsk Wrocław 1979–1983 GKS Tychy 1983–1985 Górnik Zabrze 74 (0) 1986–1988 FC Gütersloh 1988–1992 Stal Stalowa Wola 1992–1993 Polonia Hamburg 1993–1994 MZKS Alwernia 1995–1996 Carbo Gliwice
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1985  Polska 6 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Eugeniusz Cebrat (ur. 25 lutego 1955 w Mysłowicach-Wesołej) – polski piłkarz, bramkarz.

Treningi rozpoczął w Górniku Wesoła (zespole z dzielnicy Mysłowic). W 1971 z połączenia kilku sekcji Górnika oraz Polonii Tychy powstał GKS i Cebrat został zawodnikiem nowego tworu. W pierwszym zespole debiutował jako młodzieżowiec, w 1976 wywalczył tytuł wicemistrza Polski. W Tychach spędził większość kariery (z krótką przerwą na występy w Śląsku Wrocław), grał także w II lidze. W 1983 został piłkarzem Górnika Zabrze i dwa razy zdobył tytuł mistrza Polski (1985, 1986). Potem występował w niemieckim FC Gütersloh oraz Stali Stalowa Woli. Później został taksówkarzem.

W reprezentacji debiutował 5 lutego 1985 w meczu z Meksykiem, ostatni raz zagrał w tym samym roku. Pierwsze powołanie otrzymał jednak prawie dekadę wcześniej, za kadencji Kazimierza Górskiego. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 6 spotkań.

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	5 lutego 1985	Querétaro	Meksyk	0-5	towarzyski	od 73'
2.	6 lutego 1985	Querétaro	Bułgaria	2-2	towarzyski	90
3.	10 lutego 1985	Bogota	Kolumbia	2-1	towarzyski	90'
4.	27 marca 1985	Sybin	Rumunia	0-0	towarzyski	90'
5.	17 kwietnia 1985	Opole	Finlandia	2-1	towarzyski	do 46'
6.	4 września 1985	Brno	Czechosłowacja	1-3	towarzyski	90'