Eugeniusz Szulc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugeniusz Szulc

Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1919 Turek
Data i miejsce śmierci	24 maja 1991 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie
Zawód, zajęcie	historyk ewangelicyzmu, varsavianista
Narodowość	polska
Rodzice	Emil i Amalia z Eichhorstów
Małżeństwo	Jadwiga Antonina z d. Skwarcz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugeniusz Szulc (ur. 8 lipca 1919 w Turku, zm. 24 maja 1991 w Warszawie) – polski historyk ewangelicyzmu, varsavianista.

Był synem Emila (1893–1948) i Amalii z Eichhorstów; ojciec był wieloletnim intendentem cmentarza Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie. Eugeniusz Szulc ukończył warszawskie Liceum im. Mikołaja Reja, a w latach okupacji studiował na tajnych kompletach biologię. W tym okresie rozpoczął też prace dokumentacyjne związane z zarządzanym przez ojca cmentarzem, w 1941 wydając niewielki przewodnik. Wspólnie z rodzicami ukrywał żydowską czteroosobową rodzinę zbiegłą z getta, która dzięki tej pomocy zdołała przetrwać okupację. W 1983 Emila, Amalię i Eugeniusza Szulców wyróżniono po wojnie Medalem "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata"^[1]. Szulc, podobnie jak ojciec, uczestniczył w walkach powstania warszawskiego i schyłek wojny spędził jako jeniec obozu w Niemczech.

Po powrocie do kraju pracował jako biolog. Jednocześnie kontynuował swoje zainteresowania historyczne, prowadząc kwerendy archiwalne i dokumentując dzieje ewangelicyzmu w Polsce, a szczególnie w Warszawie. Był autorem szeregu obszernych artykułów, w większości w prasie ewangelickiej, poświęconych udziałowi polskich protestantów w życiu kulturalnym, gospodarczym i naukowym Warszawy. Wydał też trzy pozycje książkowe — Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie (1989), Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie (1989, z żoną Jadwigą Antoniną z domu Skwarcz), Cmentarze ewangelickie w Warszawie (1989). Prace te miały charakter słowników biograficznych osób pochowanych na obu warszawskich cmentarzach ewangelickich (oraz członków ich rodzin).

Został pochowany w alei E (grób 18) na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie^[2].

• Michał Grynberg, Księga Sprawiedliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1993, s. 695
• Jan Szturc, Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX wieku, Ośrodek Wydawniczy "Augustana", Bielsko-Biała 1998, s. 293–294
• Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989, s. 551–553 (informacje w życiorysie Emila Szulca)
• Danuta Dąbrowska, Eugeniusz Szulc, w: Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939–45. Słownik biograficzny (prace badawcze i redakcyjne Alina Eleonora Janowska i zespół), Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie, Oficyna Wydawnicza MENTOR, Warszawa 2007, s. 550–551 (z fotografią)