Ewa Czaczkowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ewa Czaczkowska

Ewa Czaczkowska (2022)
Data urodzenia	25 listopada 1961
Zawód, zajęcie	historyk, dziennikarka, pisarka
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Wydział	Teologiczny, Instytut Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ewa Katarzyna Czaczkowska (ur. 25 listopada 1961) – polska historyk, dziennikarka, publicystka i biografistka.

Ewa Katarzyna Czaczkowska urodziła się 25 listopada 1961^[1][2]. Absolwentka historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w 1985 i dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim – podyplomowe dwuletnie Dzienne Studium Dziennikarstwa w 1988. Dziennikarka uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii w 2013^[3].

Od 2012 jest pracownikiem naukowym w Instytucie Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa^[4] na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2013 została adiunktem^[5]. Jej obszarem badań naukowych są historia mediów, historia Kościoła, biografistyka, teoria mediów^[6].

W latach 2016–2020 była ekspertem naukowym Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie^[7]. Jest współautorką wystawy głównej Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego w Warszawie^[8]. Od 2020 roku jest dyrektorem Biura Komunikacji i Promocji UKSW^[9]. Felietonistka tygodnika „Gość Niedzielny”.

Jako dziennikarka w latach 1990–2013 pracowała w dzienniku „Rzeczpospolita”, a wcześniej w tygodniku „Zielony Sztandar” (1988–1990, reporterka). Jest laureatką pierwszej Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka (2002)^[7]. W 2010 założyła Fundację Areopag XXI^[10], a do 2018 była redaktorem naczelnym, i założycielką, portalu internetowego Areopag21.pl „Rozmowy o Bogu, wierze i religii”^[3]. Publikowała w czasopismach m.in.: „Gość Niedzielny”, „Do Rzeczy”, „Wprost”, „Uważam Rze”, a także „Idziemy” oraz kwartalniku „Homo Dei”. Publikowała także na portalach internetowych m.in.: Aleteia, Stacja 7^[3]. Prowadziła audycje w PR24^[3]. Do 2020 była współorganizatorką Festiwalu Filmów Dokumentalnych Kino z duszą. W czerwcu 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał ją w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego^[11].

Jest autorką książek biograficznych w tym prymasa Stefana Wyszyńskiego, św. Faustyny Kowalskiej, bł. ks. Jerzego Popiełuszki oraz dziewięciu zagranicznych w językach m.in.: angielskim, hiszpańskim, włoskim, francuskim, chorwackim, litewskim, słoweńskim^[12]. Laureatka pięciu „Feniksów” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich^[12].

Jest członkiem Zespołu Redakcyjnego przygotowującego publikację dzienników prymasa Stefana Wyszyńskiego Pro memoria^[13]. Uczestniczyła w opracowaniu Positio – procesu beatyfikacyjnego prymasa Stefana Wyszyńskiego^[14]. Jest członkiem Międzynarodowej Akademii Bożego Miłosierdzia^[15].

• Kościół XX wieku, Wydawnictwo Księgarnia św. Jacka 1999, ISBN 83-7030-232-7.
• Kardynał Wyszyński. Biografia, Wydawnictwo Świat Książki, Warszawa 2009, wyd. II Wydawnictwo SIW Znak 2013, ISBN 978-83-240-1899-4.
• Ksiądz Jerzy Popiełuszko, Wydawnictwo Świat Książki, 2004, wyd. II 2009, ISBN 978-83-247-1536-7 (współautor: Tomasz Wiścicki)
• Siostra Faustyna. Biografia Świętej, Wydawnictwo SIW Znak, Kraków 2012, ISBN 978-83-240-1894-9.
• Cuda świętej Faustyny, Wydawnictwo SIW Znak, Kraków 2014, ISBN 978-83-240-3131-3.
• Papież, który uwierzył. Jak Karol Wojtyła przekonał Kościół do kultu Bożego Miłosierdzia, Wydawnictwo SIW Znak, Kraków 2016, ISBN 978-83-240-4087-2.
• Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach, Wydawnictwo Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach, Wadowice 2015, ISBN 978-83-931948-5-8.
• Stefan Wyszyński. Pro memoria tom II:1953, Wydawnictwo Archidiecezja Warszawska, Archidiecezja Gnieźnieńska, IPN, UKSW, Warszawa 2017, ISBN 978-83-8098-274-1.
• Ksiądz Jerzy Popiełuszko. Wiara-nadzieja, miłość. Biografia błogosławionego, Warszawa 2017, Wydawnictwo EDIPRESE ISBN 978-83-8117-096-3 (współautor: z Tomasz Wiścicki)
• Bajki mariackie, Wydawnictwo Znak emotikon, Kraków 2019, ISBN 978-83-240-5134-2.
• Będziesz miłował…Krótka historia życia Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski, Wydawnictwo Instytut Gość Media, Katowice 2019, ISBN 978-83-954371-6-8.
• Święta Faustyna i miłosierdzie Boże, Wydawnictwo Znak emotikon, Kraków 2020, ISBN 978-83-240-5200-4.
• Prymas Wyszyński. Wiara nadzieja miłość, Wydawnictwo SIW Znak, Kraków 2020, ISBN 978-83-240-5913-3.
• Niewidoma, która otwierała oczy widzącym, Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, Laski 2021, ISBN 978-83-95120-02-2.

• Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyki i popularyzacji za książkę Kościół XX wieku (2000)^[16]
• Nagroda Dziennikarska im. Biskupa Jana Chrapka „Ślad” (2002)
• Nominacja do nagrody dziennikarskiej „Press” w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne (2005)
• Brązowy medal im. Jana Pawła II za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej (2012)^[17]
• Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyka religijna za książkę Siostra Faustyna. Biografia Świętej (2013)^[18]
• Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii publicystyka religijna za książkę Kardynał Wyszyński. Biografia (2014)^[19]
• Złoty Krzyż Zasługi (2014, za zasługi dla polskiego dziennikarstwa oraz wybitne zasługi w budowaniu niezależnej prasy)^[2]
• Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii historia za publikację Stefan Wyszyński. Pro memoria, tom II: 1953 (2018)^[20]
• Nagroda „Żółtej Ciżemki” Biblioteki Kraków za książkę „Bajki mariackie” (2020)^[21]
• Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii historia – „Niepodległa” za „Prymas Wyszyński a Niepodległa. Naród – patriotyzm – państwo w myśli i nauczaniu Prymasa Tysiąclecia” red. Ewa K. Czaczkowska, Rafał Łatka (2020)
• Wyróżnienie Nagroda „Feniks” Stowarzyszenia Wydawców Katolickich w kategorii eseistyka za książkę „Historie kobiet wybranych” (2020)
• Nominacja do Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego w II kategorii reportaży historycznych, biografii i wspomnień za książkę „Prymas Wyszyński. Wiara, nadzieja, miłość” (2021)

• Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie prywatnej. czaczkowska.pl. [dostęp 2014-10-20].
• Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie Wydziału Teologicznego UKSW. teologia.uksw.edu.pl. [dostęp 2014-10-20].
• Ewa K. Czaczkowska – biogram na stronie aeropag24.pl. areopag21.pl. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 października 2014)].