Ezechiel Spanheim – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ezechiel Spanheim
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1629
Genewa

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1710
Londyn

Ambasador Prus w Wielkiej Brytanii
Okres

od 1701
do 7 listopada 1710

Ezechiel Spanheim (ur. 7 grudnia 1629 w Genewie, zm. 7 listopada 1710 w Londynie) był pruskim dyplomatą.

Urodził się w 1629 roku jako mieszczanin Ezechiel Spanheim. Dwukrotnie (1680-1689 i 1698-1701) brandenburski poseł w Paryżu. W latach 1701–1710 (do śmierci) pełnił funkcję szefa misji dyplomatycznej Brandenburgii-Prus do Londynu. Spanheim był pierwszym ambasadorem Królestwa Prus w Anglii, jego bowiem poprzednik David Ancillon pełnił swe funkcje jeszcze w imieniu Brandenburgii (Królestwo Prus powstało w 1701 roku).

Był uczonym i teologiem kalwińskim i nauczycielem Karola Ludwika, księcia-elektora Palatynatu, szwagra córki króla Anglii Jakuba I, Elizabeth (zwana the "Winter Queen"). Władca Palatynatu wysyłał go w liczne misje dyplomatyczne, lecz po roku 1680 Spanheim służył już Brandenburczykom.

Gdy korowód 38 karet poselstwa do pruskiego pojawiło się w 1701 roku w Londynie, tłum powitał ich entuzjastycznymi okrzykami: "Welcome, Prussians, you are good Englishmen" ("Witajcie Prusacy, dobrzy z was Anglicy"). Było to ze strony ulicy londyńskiej dowód najwyższej sympatii do Prus jako sojusznika w wojnie przeciw Ludwikowi XIV.

Spanheim spędził w Londynie 9 lat i nabrał takiego doświadczenia, ze inni dyplomaci często pytali go o radę. Nadal prowadził pracę naukową; korespondował z Londynu z Pufendorfem i Leibnizem.

Udało mu się przekonać skąpego Fryderyka I by nie obniżał mu rangi dyplomatycznej z ambasadora nadzwyczajnego (ambassadeur extraordinaire) do zwyczajnego (ambassadeur ordinaire), co wiązałoby się z uszczupleniem jego pensji w wysokości 6000 talarów. Pod koniec misji uczyniony baronem Spanheim.

Zmarł w Londynie, został pochowany obok żony w Westminster Abbey.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]