Fabio Dal Zotto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fabio Dal Zotto

Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1957 Vicenza
Wzrost	176 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 szermierka (floret ind.) srebro Montreal 1976 szermierka (floret druż.) Mistrzostwa świata srebro Buenos Aires 1977 floret druż. srebro Melbourne 1979 floret druż. brąz Melbourne 1979 floret ind.

Fabio Dal Zotto (ur. 17 lipca 1957 w Vicenzy^[1]) – włoski szermierz, florecista i szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku wywalczył indywidualnie złoty medal. W rundzie finałowej, w barażowej walce o złoto pokonał Aleksandra Romankowa z ZSRR 5:1^[2]. Parę dni później reprezentacja Włoch w składzie: Carlo Montano, Fabio Dal Zotto, Stefano Simoncelli, Giovanni Battista Coletti i Attilio Calatroni zdobyła srebrny medal we florecie drużynowym. Wystartował tam również w szpadzie drużynowej zajmując siódme miejsce.

Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył srebrny medal drużynowo. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Melbourne. Ponadto zdobył tam brązowy medal w zawodach indywidualnych, plasując się za Aleksandrem Romankowem i Francuzem Pascalem Jolyotem^[3].

Po zakończeniu kariery ukończył studia na dwóch kierunkach: politologii i socjologii.

Jego kuzyn, Andrea Borella, także był szermierzem^[4].

Montreal 1976

• floret indywidualnie – złoto
• floret drużynowo – srebro

• Olympedia - Fabio Dal Zotto. olympedia.org. [dostęp 2023-09-18]. (ang.).