Faceliowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Faceliowiec
Ilustracja
Hydrophyllum tenuipes
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

ogórecznikowce

Rodzina

faceliowate

Rodzaj

faceliowiec

Nazwa systematyczna
Hydrophyllum Linnaeus
Sp. Pl. 146. 1 Mai 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

H. virginianum Linnaeus[3]

Synonimy
  • Decemium Raf.[4]
Hydrophyllum capitatum
Hydrophyllum virginianum

Faceliowiec[5], czerpatka[6][7], wodolist[8] (Hydrophyllum) – rodzaj roślin należący do rodziny faceliowatych (Hydrophyllaceae). Obejmuje około 10[9] do 11[10] gatunków. Gatunki te występują w dwóch grupach zasięgowych – jedna we wschodniej części Ameryki Północnej, druga w jej zachodniej części[11][10]. Zasiedlają różne siedliska – suche i wilgotne, ale zawsze w lasach. Niektóre gatunki bywają uprawiane jako rośliny ozdobne i ciekawostki botaniczne[11]. Dawniej zielone części roślin były spożywane przez Indian jako warzywo[10].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Byliny osiągające do 60 cm wysokości z grubym kłączem[11].
Liście
Liście odziomkowe, duże, klapowane lub nieregularnie podzielone[11].
Kwiaty
O średnicy ok. 1 cm, skupione są w gęste kwiatostany na końcu pędu kwiatonośnego. Działki kielicha, których jest 5, zrośnięte są tylko u nasady. Płatki korony także w liczbie 5 zrośnięte są u nasady w krótką rurkę poza tym rozpostarte. Mają barwę białą, zielonkawą, fioletową lub niebieską. Pręciki równej długości, zwykle dłuższe od rurki korony, ich nitki są długie i owłosione, pylniki także są silnie wydłużone[11]. Łuskowate przydatki u ich nasady zrastają się z płatkami tworząc rurkowate miodniki[10]. Zalążnia górna, dwukomorowa, z pojedynczą szyjką słupka podobnie długą jak pręciki[11]. Kwiaty są protandryczne (najpierw dojrzewają pręciki, później słupki)[10].
Owoce
Torebki zawierające od jednego do trzech siateczkowatych na powierzchni nasion[11].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj z rodziny faceliowatych Hydrophyllaceae, ewentualnie w zależności od ujęcia jej pozycji systematycznej – z podrodziny Hydrophylloideae w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[4].

Wykaz gatunków[9][5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  3. a b Hydrophyllum. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-01-01].
  4. a b Genus: Hydrophyllum L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-01-01].
  5. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 119. ISBN 978-83-925110-5-2.
  6. Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 211-212. ISBN 83-7079-779-2.
  7. Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 46.
  8. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  9. a b Hydrophyllum. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-01-01].
  10. a b c d e David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 454, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  11. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 248. ISBN 0-333-74890-5.