Szkolna imprezka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szkolna imprezka

Fack ju Göhte

Gatunek	komedia
Rok produkcji	2013
Data premiery	7 listopada 2013
Kraj produkcji	Niemcy
Język	niemiecki
Czas trwania	118 minut
Reżyseria	Bora Dagtekin
Scenariusz	Bora Dagtekin
Główne role	Elyas M’Barek Karoline Herfurth
Muzyka	Michael Beckmann Djorkaeff(inne języki) Beatzarre(inne języki)
Zdjęcia	Christof Wahl(inne języki)
Montaż	Charles Ladmiral(inne języki) Zaz Montana(inne języki)
Produkcja	Christian Becker(inne języki) Lena Schömann(inne języki)
Wytwórnia	Rat Pack Filmproduktion Constantin Film(inne języki)
Przychody brutto	54 905 595 €
Kontynuacja	Szkolna imprezka 2 (2015)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Szkolna imprezka (tytuł oryg. Fack ju Göhte) – niemiecka komedia wyreżyserowana przez Borę Dagtekina do scenariusza jego własnego autorstwa. Do października 2015 roku film został obejrzany przez ponad 7 300 000 widzów^[1].

Główne role grają Elyas M’Barek i Karoline Herfurth, role poboczne grali młodzi aktorzy Max von der Groeben i Jella Haase(inne języki). Szkolna imprezka została wyprodukowana przez Rat Pack Filmproduktion wspólnie z Constantin Film(inne języki).

Sequel Szkolna imprezka 2 pojawił się w kinach 10 września 2015 roku w niemieckich kinach^[2]. W roku 2016 powstał meksykański remake No Manches Frida(inne języki)^[3]. 26 października 2017 odbyła się premiera 3. części trylogii Fack ju Göhte^[4].

Film opowiada o losach kryminalisty, Zekiego Müllera, zwolnionego z więzienia, gdzie siedział za napad na bank. Zeki chce odzyskać łup, zakopany wcześniej na budowie, gdzie powstała nowo wybudowana sala sportowa gimnazjum im. Goethego w Monachium. Elisabeth „Lisi” Schnabelstedt jest praktykantką w tej samej szkole. Zeki ubiegał się o wakat zmarłego dozorcy, ale przez nieporozumienie zostaje zatrudniony jako nauczyciel na zastępstwo, w końcu przypada mu rola wychowawcy trudnej i sprawiającej trudności pedagogiczne klasy 10b. Zeki stosuje niekonwencjonalne metody, m.in. akcję malowania pociągu, na którym jeden z uczniów napisał Fack ju Göhte. Jest to napisane nieortograficznie wyrażenie Fuck you, Goethe.

Po znalezieniu łup, Zeki planuje kolejny napad, jednak przerywa go, gdy zaczepia go jeden z jego uczniów a w tle widzi przejeżdżający pociąg z napisem Fack ju Göhte.

Rola Zekiego Müllera została napisana przez Dagtekina dla Elyasa M’Barka. Daktekin i M’Barek pracowali już razem przy serialach takich jak Uczennica, Z pamiętnika lekarki i Turecki dla początkujących i kinowej adaptacji. Lena Schönmann chwaliła M’Bareka go za jego „niewiarygodną dyscyplinę”, gdyż wiele miesięcy przed rozpoczęciem prac nad filmem trenował z trenerem personalnym i schudł osiem kilo, żeby mógł pokazać wytrenowane ciało tak jak w Tureckim dla początkujących.

Żeńską rolę główną przejęła nominatka Nagrody Grimmego(inne języki) Karoline Herfurth, która po występie w Dziewczyny, dziewczyny (2001) i jej sequelu w 2004 grała w niewielu komediach. Rolę pani dyrektor dostała Katja Riemann, która występowała gościnnie w Turecki dla początkujących. Uschi Glas(inne języki) można zobaczyć w roli zdenerwowanej nauczycielki Ingrid Leimbach-Knorr.

Rola jednego z uczniów przypadła Maxowi von der Groebenowi, który gra szkolnego zawadiakę – Dangera, podczas gdy Jella Haase(inne języki) gra blacharę Chantal.

Film był kręcony głównie w Berlinie i w Monachium. Gimnazjum im. Lise-Meitner w Unterhaching zostało użyte jako filmowa szkoła im. Goethego. Szkołę tę można już było zobaczyć w filmie Szkoła, jak i w ekranizacji powieści Chmura. W Berlinie zostały nakręcone sceny m.in. w pobliżu Kurfürstendamm, jak i w dzielnicy blokowisk w Neukölln. Sceny na basenie nakręcono w pływalni sportowo-nauczycielskiej w Berlinie-Schönebergu. Sceny w więzieniu w starym więzieniu NRD na ulicy Keibelstraße w Berlinie.

Prace filmowe zaczęły się 28 kwietnia 2013 i trwały 41 dni.

28 lipca 2013 pojawiły się cztery trailery, jeszcze przed premierą kinowego traileru 10 października 2013. W dniu 29 października 2013 nastąpiła premiera w kinie Mathäser w Monachium. 2 listopada 2013 w Niemczech i Austrii rozpoczęła się tygodniowa trasa filmowa z udziałem Borego Dagtekina, Elyasa M’Barka i Karoline Herfurth, przed premierą 7 listopada 2013 w niemieckich kinach.

• 2014: Bambi w kategorii Film National^[5]
• 2014: Deutscher Comedypreis(inne języki) dla najbardziej udanej komedii kinowej^[6]
• 2014: Jupiter w kategoriach Najlepszy niemiecki film i Najbardziej udany niemiecki film^[7]
• 2014: Nagrodę publiki Bawarskiej nagrody filmowej^[8]
• 2014: Platynową nagrodę Bogey dla 5 milionów widzów w ciągu 50 dni^[9]
• 2014: Złote płótno z gwiazdą dla więcej niż 6 milionów widzów^[10]
• 2014: Nominacja do Niemieckiej nagrody filmowej w kategorii Najlepszy scenariusz^[11]
• 2014: Nominacja do Niemieckiej nagrody filmowej dla Jelli Haase(inne języki) und Katji Riemann w kategorii Najlepsze umiejętności aktorskie – damska rola poboczna^[11]
• 2014: Nagroda specjalna New Faces Award(inne języki) dla producentów Leny Schömann(inne języki) und Christiana Beckera^[12]
• 2014: Niemiecka nagroda filmowa dla najczęściej oglądanego filmu roku^[13]
• 2015: Nominacja w kategorii Kino Niemieckiej nagrody filmu dźwiękowego dla audiodeskrypcji mówionej przez Ariberta Moga^[14][15]