Falsyfikat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Falsyfikat (ze śrdw. łac. falsificatio – podrabianie) – antonim autentyku, fałszerstwo rzeczy oryginalnej w celu mistyfikacji.

Do falsyfikatów zalicza się przykładowo:

• dokumenty – sfałszowane lub podrobione w części lub całości, nie będący autentykiem, którego zadaniem jest wprowadzenie w błąd, także poprzez podrobiony sam podpis, pieczęć itp^[1]. W historii występowało wiele wersji sfałszowanych dokumentów i nie da się precyzyjnie określić, który był pierwszy, czego przykładem jest spuścizna po Konradzie I mazowieckim^[2]. W archiwistyce spotyka się też:
  • rzekomy oryginał– dokument nieautentyczny legalnie potwierdza zaistniały stan prawny lub go rozpoczyna, pomimo innych okoliczności jego powstania,
  • oryginał podfałszowany– dokument autentyczny, w którym dokonano zmian lub skrócenia, zmieniając tym samym wolę wystawcy,
• wyroby przemysłu – nielegalne kopie produktów, często o wiele gorszej jakości od ich pierwowzorów, z podrobionymi znakami firmowymi itp., a czasem nawet z podrobionymi dokumentami i innymi zabezpieczeniami mającymi świadczyć o autentyczności produktu i legalności jego sprzedaży na danym terenie,
• dzieła sztuki:
  • sprawiające wrażenie pochodzenia z innej, wcześniejszej epoki lub z innego terenu, z innego środowiska itp. – anonimy lub zmyślonego, nieistniejącego autora^[3],
  • zawierające późniejsze przeróbki lub uzupełnienia niepochodzące od autora, z zatajeniem informacji o tych zmianach,
  • kopie wierne do złudzenia, łącznie z podrobionym podpisem autora^[4].

Zobacz hasło falsyfikat w Wikisłowniku

Zobacz kolekcję cytatów o falsyfikacie w Wikicytatach

• duplikat
• falsyfikacja
• falsyfikacjonizm
• kopia (sztuka)
• mistyfikacja
• replika
• reprint
• apokryf