Ferdinando Paër – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdinando Paër
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1771
Parma

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

3 maja 1839
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Ferdinando Paer (fr. Paër; ur. 1 czerwca 1771 w Parmie, zm. 3 maja 1839 w Paryżu) – włoski kompozytor (głównie muzyki operowej), od 1797 kapelmistrz wiedeńskiego Theater am Kärntnertor, od 1806 nadworny kapelmistrz i kompozytor cesarza Napoleona I, od 1812 dyrektor Opery Włoskiej w Paryżu.

W swoich czasach był bardzo popularnym kompozytorem, najbardziej znanym z oper Griselda (1798), Camilla, ossia Il sotterraneo (1799), Leonora, ossia L’amore conjugale (1804), Achille (1801)[1].

Był ojcem chrzestnym hiszpańskiej śpiewaczki Pauline Viardot[2].

24 lipca 1830 r. w Warszawie w Teatrze Narodowym rolą tytułową w Anieli (Agnese, 1809) Paëra debiutowała z dużym sukcesem koleżanka z konserwatorium i młodzieńcza miłość Fryderyka ChopinaKonstancja Gładkowska[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Małgorzata Kubala, Dwanaście mazurków Chopina w transkrypcji Pauliny Viardot, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa 2016, ISBN 978-83-61489-76-4, s. 15. Tytuły i datowanie utworów za: Scott L. Balthazar, Julian Budden, Paer, Ferdinando, w: Grove Music Online. Oxford Music Online, wersja online [dostęp 19 lipca 2016].
  2. Małgorzata Kubala, Dwanaście mazurków Chopina w transkrypcji Pauliny Viardot, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Warszawa 2016, ISBN 978-83-61489-76-4, s. 15.
  3. Konstancja Gładkowska (1810-1889). kalejdoskop.nifc.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]..

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]