Fermi Gamma-ray Space Telescope – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fermi Gamma-ray Space Telescope
Inne nazwy	Gamma-ray Large Area Space Telescope (GLAST)
Indeks COSPAR	2008-029A
Zaangażowani	NASA, Departament Energii Stanów Zjednoczonych, agencje rządowe kilku krajów
Rakieta nośna	Delta II
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station, USA
	Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	538 km
Apogeum	556 km
Okres obiegu	96 min
Nachylenie	25,6°
Mimośród	0,0013671
	Czas trwania
Początek misji	11 czerwca 2008 16:05 UTC
	Wymiary
Masa całkowita	4303 kg
	Multimedia w Wikimedia Commons

GLAST (ang. Gamma-ray Large Area Space Telescope) – kosmiczne obserwatorium promieniowania gamma, będące wspólnym przedsięwzięciem NASA, Departamentu Energii USA oraz agencji rządowych z Francji, Niemiec, Włoch, Japonii i Szwecji. Od 26 sierpnia 2008 oficjalną nazwą tego satelity jest Fermi GST (ang. Gamma-ray Space Telescope), na cześć włoskiego fizyka Enrica Fermiego^[1].

GLAST został wystrzelony przy użyciu rakiety Delta II 11 czerwca 2008 o godzinie 16:05 GMT. Obecnie znajduje się na kołowej orbicie okołoziemskiej o nachyleniu 25,6°, na wysokości ok. 550 km.

GLAST wyposażony jest w następujące instrumenty naukowe:

LAT (ang. Large Area Telescope) – detektor o wysokiej czułości i rozdzielczości kątowej, pracujący w zakresie energii fotonów 20 MeV – 300 GeV. Jest następcą instrumentu EGRET, będącym częścią Teleskopu Kosmicznego Comptona.
GBM (ang. Gamma-ray Burst Monitor) – detektor pracujący w zakresie energii fotonów 8 keV – 30 MeV, charakteryzujący się bardzo krótkim czasem reakcji (ok. 2 μs). Jego głównym zadaniem będzie wykrywanie i lokalizowanie błysków gamma. Jest następcą instrumentu BATSE z Teleskopu Kosmicznego Comptona.

W wyniku jedenastomiesięcznych obserwacji prowadzonych przy użyciu Fermi Large Area Telescope zebrano dane pierwszego katalogu źródeł promieniowania gamma obejmującego całe niebo. Zebrano dane o 1451 obiektach obejmujących energetyczne burze formacji gwiazdowej w galaktykach oraz aktywne jądra galaktyk znajdujące się daleko poza Drogą Mleczną, a także w Galaktyce pulsary, mgławice wiatru pulsarowego, pozostałości po supernowych, masywne rentgenowskie gwiazdy podwójne oraz mikrokwazary^[2].

Wykorzystując dane z NASA Fermi Gamma-ray Space Telescope w 2010 roku naukowcy odkryli 2 bańki poniżej i powyżej płaszczyzny Drogi Mlecznej stykające się z jej środkiem. Każda z baniek ma średnicę 25 000 lat świetlnych, cała struktura istnieje kilka milionów lat^[3].

Przypisy

↑ NASA: NASA – NASA Renames Observatory for Fermi, Reveals Entire Gamma-Ray Sky. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
↑ NASA: Astronomiczne zdjęcie dnia. [dostęp 2010-03-18]. (pol.).
↑ NASA's Fermi Telescope Finds Giant Structure in our Galaxy. NASA, 2010-11-09. [dostęp 2018-06-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

NASA: Oficjalna strona misji Fermi. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
Stanford University: FGST: The Fermi Gamma-ray Space Telescope. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).
Chris Peat, Heavens-Above: Fermi Orbit. [dostęp 2012-09-12]. (ang.).

[1] NASA: NASA – NASA Renames Observatory for Fermi, Reveals Entire Gamma-Ray Sky. [dostęp 2008-09-21]. (ang.).

[2] NASA: Astronomiczne zdjęcie dnia. [dostęp 2010-03-18]. (pol.).

[3] NASA's Fermi Telescope Finds Giant Structure in our Galaxy. NASA, 2010-11-09. [dostęp 2018-06-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]