Fidelis Włodarski – Wikipedia, wolna encyklopedia
podpułkownik piechoty | |
Pełne imię i nazwisko | Fidelis Teofil Włodarski |
---|---|
Data urodzenia | 6 lutego 1896 |
Data śmierci | 16 października 1969 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | |
Stanowiska | dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Fidelis Teofil Włodarski[a] (ur. 6 lutego 1896, zm. 16 października 1969) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Służył w 55 Pułku Piechoty w Lesznie[2][3][4]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 116. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 79 Pułku Piechoty w Słonimie na stanowisko oficera sztabowego pułku[6][7]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[8]. W marcu 1930 został przeniesiony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko dowódcy batalionu[9][10]. W grudniu 1932 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[11], a w kwietniu 1935 ponownie na stanowisko dowódcy batalionu[12].
Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13][14]. W tym samym czasie pełnił służbę w Górnośląskiej Brygadzie Obrony Narodowej w Katowicach na stanowisku oficera sztabu[15].
W latach 1940–1941 był zastępcą dowódcy Batalionu Strzelców Podhalańskich 7 Brygady Kadrowej Strzelców[16]. Od 25 maja 1943 był dowódcą 2 Batalionu Grenadierów[17].
W 1952 wyemigrował z Francji lub Anglii do USA.
Zmarł 16 października 1969 i został pochowany na cmentarzu Oliwskim[18][19].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[20] nr 0724 (13 kwietnia 1921)
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[20]
- Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1934)[21]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka za Rany i Kontuzje (dwukrotnie)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 173, 949.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 281, 417.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 257, 360.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 46.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 137.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 93, 183.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 211.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 104.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32, 571.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 408.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 18 kwietnia 1935 roku, s. 40.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 470.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 18.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 540.
- ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 16.
- ↑ Rozkazy dzienne 1943 ↓, s. 109, 111.
- ↑ Fidelis Włodarski w bazie billiongraves.pl
- ↑ Fidelis Włodarski [online], timenote.info [dostęp 2020-11-14] (pol.).
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 32.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu administracji wojska”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Kronika 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. C.52. [dostęp 2016-09-16].
- Rozkazy dzienne 1 Samodzielnej Brygady Strzelców i 1 Dywizji Grenadierów, sygn. R.27. IPMS, 1943. [dostęp 2020-09-09].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.