Filippo Abbiati – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1640 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1715 |
Narodowość | włoska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Filippo Abbiati (ur. w 1640 w Mediolanie, zm. w 1715 tamże) – włoski malarz pozostający pod wpływem szkoły weneckiej oraz jej przedstawiciela Sebastiano Ricciego. Tworzył głównie portrety. Do jego uczniów należał Alessandro Magnasco. Do jego najbardziej znanych prac należy znajdujący się w Pinacoteca di Brera w Mediolanie autoportret.
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Portret Filippo Pirogalliego, ok. 1677, Mediolan, Ospedale Maggiore
- Autoportret, Mediolan, Pinakoteka Brera
- Narodzenie Dziewicy Maryi, ok. 1680, Morbio Inferiore, Szwajcaria, Bazylika Santa Maria dei Miracoli
- Dziewica Maryja ukazuje się papieżowi Honoriuszowi III. Pavia, Santa Maria del Carmine
- S. Siro przed papieżem, Katedra w Pavii
- David, Mojżesz, Św. Augustyn, Kartuzja w Pavii
- Chrystus niosący krzyż, Pavia, Muzeum miejskie
Rysunki artysty przechowywane są także w Bibliotece Ambrozjańskiej w Mediolanie.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- C.Baroni, F.A., maestrodel Magnasco, w: Archivio storico Lombardo roczniki: 78/79, 1953, s. 209-222
- F.R. Pesenti, Per la pittura lombarda del 600-700, Prezisationi, F.A: w komentarzach