Filippo Taglioni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Filippo Taglioni
Ilustracja
Filippo Taglioni (ok. 1871)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1778
Mediolan

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1871
Como

Zawód, zajęcie

tancerz, baletmistrz, choreograf i pedagog baletu

Filippo Taglioni (ur. 5 listopada 1778 w Mediolanie, zm. 11 lutego 1871 w Como) – włoski tancerz, baletmistrz, choreograf i pedagog baletu, ojciec legendarnej Marii Taglioni oraz tancerza i choreografa Paola Taglioniego.

Debiutował w 1794 w Pizie. W 1799 brał lekcje u Coulona i zadebiutował w Operze paryskiej. W 1803 został pierwszym solistą w Sztokholmie, a od 1818 został maître de ballet. Za swoją rodziną podróżował po całej Europie wystawiając różne balety. Od 1837 do 1842 pracował w Petersburgu. W latach 1843–1853 był dyrektorem baletu i szkoły baletowej w Teatrze Wielkim w Warszawie[1] (Polski Balet Narodowy). Potem wyjechał do Como, gdzie pozostał aż do śmierci.

Wybrane choreografie[1][2]

[edytuj | edytuj kod]
  • Danina, oder Jocko, der brasilianische Affe - Stuttgart 1826, także w Warszawie pt. Amazylla, czyli dziecię i małpa - 1839 (w realizacji Maurice’a Piona)
  • Le Dieu et la Bayadere - Paryż 1830
  • La Sylphide – Paryż 1832, także w Warszawie pt. Sylfida – 1839 (w realizacji Maurice’a Piona)
  • Nathalie ou La Laitiere Suisse - Paryż 1832, także w Warszawie pt. Mleczarka szwajcarska - 1837 (w realizacji Louisa-Antoine’a Duporta)
  • La Révolte au Sérail - Paryż 1833
  • La Fille du Danube - Paryż 1836
  • La Diane chasseresse - Paryż 1837, także w Warszawie pt. Łowy Diany - 1844 (w realizacji Filippa Taglioniego)
  • Miranda ou le Naufrage - Petersburg 1838, także w Warszawie pt. Miranda - 1844 (w realizacji Paola Taglioniego)
  • La Gitana - Petersburg 1838, także w Warszawie pt. Gitana - 1843 (w realizacji Filippa Taglioniego)
  • L'Ombre - Petersburg 1839, także w Warszawie pt. Cień - 1844 (w realizacji Filippa Taglioniego)
  • Le Pirate - Petersburg 1840, także w Warszawie pt. Rozbójnik morski - 1840 (w realizacji Filippa Taglioniego)
  • Aglaë, ou L'Élève d’Amour - Petersburg 1841, także w Warszawie pt. Miłość przebudzona - 1852 (w realizacji Filippa Taglioniego)
  • Herta - Petersburg 1842, także w Warszawie pt. Herta, królowa Elfryd, czyli Czarownica i pasterka - 1842 (w realizacji Maurice’a Piona)
  • Poranek indyjski - Warszawa 1844
  • Dzień karnawału weneckiego - Warszawa 1844
  • Wyspa amazonek - Warszawa 1845
  • Diabełek kulawy, czyli Kłopoty opieki - Warszawa 1846
  • Anetta, czyli Sen wieśniaczki - Warszawa 1846
  • Przybycie, zabawa i odjazd na kolei żelaznej - Warszawa 1847
  • Panorama Neapolu - Warszawa 1848
  • Markietanka i pocztylion - Warszawa 1850

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Janina Pudełek, Warszawski balet romantyczny, 1802-1866. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1968.
  2. Paweł Chynowski, Historia Polskiego Baletu Narodowego

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]