Filippo Taglioni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Filippo Taglioni (ok. 1871) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | tancerz, baletmistrz, choreograf i pedagog baletu |
Filippo Taglioni (ur. 5 listopada 1778 w Mediolanie, zm. 11 lutego 1871 w Como) – włoski tancerz, baletmistrz, choreograf i pedagog baletu, ojciec legendarnej Marii Taglioni oraz tancerza i choreografa Paola Taglioniego.
Debiutował w 1794 w Pizie. W 1799 brał lekcje u Coulona i zadebiutował w Operze paryskiej. W 1803 został pierwszym solistą w Sztokholmie, a od 1818 został maître de ballet. Za swoją rodziną podróżował po całej Europie wystawiając różne balety. Od 1837 do 1842 pracował w Petersburgu. W latach 1843–1853 był dyrektorem baletu i szkoły baletowej w Teatrze Wielkim w Warszawie[1] (Polski Balet Narodowy). Potem wyjechał do Como, gdzie pozostał aż do śmierci.
Wybrane choreografie[1][2]
[edytuj | edytuj kod]- Danina, oder Jocko, der brasilianische Affe - Stuttgart 1826, także w Warszawie pt. Amazylla, czyli dziecię i małpa - 1839 (w realizacji Maurice’a Piona)
- Le Dieu et la Bayadere - Paryż 1830
- La Sylphide – Paryż 1832, także w Warszawie pt. Sylfida – 1839 (w realizacji Maurice’a Piona)
- Nathalie ou La Laitiere Suisse - Paryż 1832, także w Warszawie pt. Mleczarka szwajcarska - 1837 (w realizacji Louisa-Antoine’a Duporta)
- La Révolte au Sérail - Paryż 1833
- La Fille du Danube - Paryż 1836
- La Diane chasseresse - Paryż 1837, także w Warszawie pt. Łowy Diany - 1844 (w realizacji Filippa Taglioniego)
- Miranda ou le Naufrage - Petersburg 1838, także w Warszawie pt. Miranda - 1844 (w realizacji Paola Taglioniego)
- La Gitana - Petersburg 1838, także w Warszawie pt. Gitana - 1843 (w realizacji Filippa Taglioniego)
- L'Ombre - Petersburg 1839, także w Warszawie pt. Cień - 1844 (w realizacji Filippa Taglioniego)
- Le Pirate - Petersburg 1840, także w Warszawie pt. Rozbójnik morski - 1840 (w realizacji Filippa Taglioniego)
- Aglaë, ou L'Élève d’Amour - Petersburg 1841, także w Warszawie pt. Miłość przebudzona - 1852 (w realizacji Filippa Taglioniego)
- Herta - Petersburg 1842, także w Warszawie pt. Herta, królowa Elfryd, czyli Czarownica i pasterka - 1842 (w realizacji Maurice’a Piona)
- Poranek indyjski - Warszawa 1844
- Dzień karnawału weneckiego - Warszawa 1844
- Wyspa amazonek - Warszawa 1845
- Diabełek kulawy, czyli Kłopoty opieki - Warszawa 1846
- Anetta, czyli Sen wieśniaczki - Warszawa 1846
- Przybycie, zabawa i odjazd na kolei żelaznej - Warszawa 1847
- Panorama Neapolu - Warszawa 1848
- Markietanka i pocztylion - Warszawa 1850
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Janina Pudełek, Warszawski balet romantyczny, 1802-1866. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1968.
- ↑ Paweł Chynowski, Historia Polskiego Baletu Narodowego
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The Taglioni Family (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):