Flaga Republiki Chińskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Flaga Republiki Chińskiej

Flaga Republiki Chińskiej
Informacje
W użyciu
Proporcje	2:3
Wprowadzona	17 grudnia 1928
Opis flagi	Czerwona flaga z błękitnym kantonem przedstawiającym białe słońce.
Warianty
Pierwsza flaga Republiki Chińskiej (1912-1928)
W użyciu
Proporcje	2:3
Wprowadzona	1912
Opis flagi	5 poziomych pasów w kolorach: czerwonym, żółtym, niebieskim, białym i czarnym
Proporzec Marynarki Wojennej
W użyciu
Proporcje	2:3
Wprowadzona	1895
Opis flagi	Błękitne tło z umieszczonym w środku białym słońcem.
Flaga używana przez projapoński rząd w Nankinie (1940–1943)
Multimedia w Wikimedia Commons

Flaga Republiki Chińskiej – czerwona flaga z błękitnym kantonem przedstawiającym białe słońce.

Flaga ta początkowo była banderą wojenną Chin. Po zwycięstwie Czang Kaj-szeka, została ustanowiona 17 grudnia 1928 jako flaga państwowa. Przedtem (w latach 1912–1928) wykorzystywano Flagę Pięciokolorową, której barwy symbolizowały pięć głównych grup etnicznych: Hanów czerwona, Mandżurów żółta, Mongołów niebieska, Hui biała, a Tybetańczyków czarna. Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 pozostała flagą sił nacjonalistycznych Republiki Chińskiej na Tajwanie.

Znak solarny jest popularnym w Azji symbolem pozytywnie konotującym. Dwanaście promieni symbolizuje postęp oraz porządek taki, jak na tarczy zegarowej. Poszczególne kolory odzwierciedlają:

• Błękit – demokrację, sprawiedliwość i równość
• Biel – czystość, dobrobyt i świetlaną przyszłość
• Czerwień – poświęcenie, nacjonalizm i wolność

• 
  Flaga olimpijska
• 
  Flaga paraolimpijska
• 
  Flaga używana podczas Igrzysk Olimpijskich Niesłyszących
• 
  Flaga używana podczas uniwersjady
• 
  Flaga siatkarska

• Godło Republiki Chińskiej
• Hymn Republiki Chińskiej