Fotoksiążka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fotoksiążka – książka wydrukowana w technologii cyfrowej, zaprojektowana przez indywidualnego autora z wybranych przez niego zdjęć i opisów. Może mieć różny format, zawartość i oprawę.

Przed wprowadzeniem na rynek fotoksiążek drukowanych w technologii cyfrowej, określenie to dotyczyło zazwyczaj drukowanej książki związanej z fotografią. Były to zbiory fotografii, książki techniczne traktujące o fotograficznych zasadach kompozycji, książki o sprzęcie fotograficznym lub publikacje z pokrewnej tematyki.

Fotoksiążkę przygotowuje się zarówno ze zdjęć cyfrowych, jak i zeskanowanych zdjęć analogowych przy pomocy specjalistycznych programów – dostępne są ich trzy rodzaje:

• programy pobierane ze stron producentów fotoksiążek, które następnie są instalowane na komputerach lub urządzeniach mobilnych osób przystępujących do tworzenia projektu fotoksiążki.
• programy działające online na stronach internetowych producentów fotoksiążek.
• zaawansowane programy do edycji zdjęć fotograficznych (np. Adobe Photoshop).

Z powodu niskich nakładów, fotoksiążki drukuje się na ekonomicznych maszynach cyfrowych. Oprawiane są poprzez klejenie lub bindowanie. Kartki fotoksiążki zadrukowane zgodnie z projektem są jednostronnie klejone i zszywane w grzbiecie oprawy. Ten typ połączenia kartek powoduje, że fotoksiążka po rozłożeniu nie tworzy płaskiej powierzchni tak jak to ma miejsce w fotoalbumie. Wyjątkiem są fotoksiążki drukowane na papierze fotograficznym i łączone metodą tzw. bindowania Leporello. Dzięki temu, po rozłożeniu, taka fotoksiążka jest niemal idealnie płaska.

W laboratoriach fotograficznych, drukujących tego typu produkty, stosowane są elektrostatyczne systemy drukowania.