Franciszek Daćko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Daćko
szeregowy szeregowy
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1901
Zagrody

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1920
Stefanpol

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

23 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Franciszek Daćko (ur. 2 listopada 1901 w Zagrodach, zm. 15 czerwca 1920 pod Stefanpolem[1][2]) – żołnierz Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zagrodach w rodzinie Adama oraz Zofii z Bigorów. Absolwent szkoły ludowej[3]. W styczniu 1919 ochotniczo wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 4 kompanii 23 pułku piechoty. W jego szeregach walczył na fontach wojny polsko-bolszewickiej. Podczas walk odwrotowych na Wileńszczyźnie: w sytuacji, gdy polskie oddziały opuszczały swoje pozycje pod Stefanpolem, z własnej inicjatywy skupił wokół siebie żołnierzy, tworząc linię obronną, co pozwoliło ewakuować tabory, następnie kontratakując zdobył umocnioną linię bolszewicką. Zginął podczas próby zajęcia okopów nieprzyjaciela, pochowany na polu bitwy[3][4]. Za czyny bojowe odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[3][5].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lista strat 1934 ↓, s. 132, tu 13 czerwca.
  2. Stefanpol 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 318.
  3. a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 29.
  4. Witkowski 1928 ↓, s. 13, 19.
  5. Witkowski 1928 ↓, s. 21.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]