Franciszek Józef I Liechtenstein – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Józef I Liechtenstein

Franz de Paula Josef I Johann Nepomuk Andreas

Portret pędzla Alexandra Roslina.
Książę Liechtensteinu
Okres	od 10 lutego 1772 do 18 sierpnia 1781
Poprzednik	Józef Wacław I
Następca	Alojzy I
Dane biograficzne
Dynastia	Liechtensteinowie
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1726 Mediolan
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1781 Metz
Miejsce spoczynku	Krypta rodowa Liechtensteinów w Vranov
Ojciec	Emanuel Liechtenstein
Matka	Maria Anna Dietrichstein
Małżeństwo	Leopoldyna von Sternberg od 6 czerwca 1750 do 18 sierpnia 1781
Dzieci	Józef, Leopoldyna, Antonina, Franciszek, Alojzy I, Jan I, Filip Józef, Maria Józefa Hermenegilda
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Józef I Liechtenstein, właśc. Franz de Paula Josef I Johann Nepomuk Andreas von Liechtenstein (ur. 19 listopada 1726 w Mediolanie, zm. 18 sierpnia 1781 w Metz) – książę Liechtensteinu w latach 1772-1781, tytularny książę karniowski i opawski, hrabia Rietbergu.

Franciszek Józef przyszedł na świat 19 listopada 1726 roku jako syn Emanuela von Liechtensteina i jego żony Marii Anny Dietrichstein. Jego ojciec był młodszym bratem księcia Józefa Wacława I. Po nieoczekiwanej śmierci Jana Napomucena Karola w 1748 roku i przejęciu władzy przez Józefa Wacława I, którego żona była już w podeszłym wieku, Franciszek Józef I stał się następcą tronu^[1][2].

6 czerwca 1750 roku ożenił się z hrabiną Marią Leopoldyną von Sternberg, z którą miał ośmioro dzieci^[3]:

• książę Józef (1752-1754)
• księżniczka Leopoldyna (1754-1823)
• księżniczka Antonina (1756-1821)
• książę Franciszek (1758-1760)
• książę Alojzy I (1759-1805) – książę Liechtensteinu w latach 1781-1805.
• książę Jan I (1760-1836) – książę Liechtensteinu w latach 1805-1836.
• książę Filip Józef (1762-1802)
• księżniczka Maria Józefa Hermenegilda (1768-1845)

Często przebywał ze swoim wujkiem Józefem Wacławem, towarzysząc mu m.in. w bitwie pod Piacenzą w 1748 roku czy w podróży do Parmy po wybrankę arcyksięcia Józefa II – Izabelę Parmeńską w 1760 roku^[1]. Znał się również z księciem Karolem Lotaryńskim, któremu towarzyszył podczas mianowania na wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego w 1761^[2]. Na prośbę rodziny cesarskiej w 1763 roku udał się do Madrytu, gdzie z powodzeniem prosił o rękę księżniczki Marii Ludwiki Burbon w imieniu przyszłego cesarza Leopolda II^[1][2]. W 1767 roku został powołany do tajnej rady cesarskiej, a cztery lata później odznaczony Orderem Złotego Runa^[2]. Przez większość życia Franciszek Józef zajmował się głównie zarządzaniem swoim majątkiem.

10 lutego 1772 roku zmarł Józef Wacław I, a władzę nad Domem Książęcym i Księstwem Liechtensteinu przejął Franciszek Józef I^[1]. Swoje działania skupił na rozwoju gospodarczym i zreformowaniu majątku, który wymagał odnowienia, po kosztownych misjach Józefa Wacława^[1][2].

Franciszek Józef I zmarł 18 sierpnia 1781 roku w Metz, w drodze do Paryża. Władzę po nim odziedziczył jego najstarszy syn Alojzy I.