Franz Böhm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franz Böhm
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1895
Konstancja

Data i miejsce śmierci

26 września 1977
Rockenberg

Minister kultury i nauki
Okres

od listopad 1945
do luty 1946

Przynależność polityczna

CDU

poseł do Bundestagu
Okres

od 1953
do 1965

Przynależność polityczna

CDU

Franz Böhm: (ur. 16 lutego 1895 w Konstancji, zm. 26 września 1977 w Rockenbergu) – niemiecki polityk (CDU), prawnik i ekonomista, przedstawiciel doktryny społecznej gospodarki rynkowej i ordoliberalizmu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Franz Böhm pochodził z badeńskiej rodziny o mieszczańskich, liberalno-protestanckich tradycjach. Ojciec był prokuratorem, urzędnikiem w ministerstwie kultury, a następnie ministrem kultury i nauki w rządzie Badenii. Franz w 1926 ożenił się z Mariettą Ceconi, córką Ricardy Huch. W 1929 urodził się syn Alexander Böhm.

W trakcie I wojny św. Franz służył w szeregach armii niemieckiej. Po zakończeniu wojny studiował prawo we Fryburgu Bryzgowijskim. W 1924 został prokuratorem, a na początku 1925 rozpoczął pracę w ministerstwie gospodarki, jako referent w wydziale ds. karteli.

W 1931 po obronie pracy doktorskiej i habilitacji w 1933 rozpoczął karierę akademicką, propagując swoje koncepcje ekonomiczne. Wraz z Walterem Euckenem i Hansem Großmann-Doerthem jest zaliczany do ojców doktryny ordoliberalizmu i założycieli, tzw. szkoły freiburskiej w ekonomii.

W okresie rządów Hitlera Böhm należał do kręgów opozycji anty – hitlerowskiej. Występował przeciwko prześladowaniom ludności żydowskiej. Współpracował m.in. z Carlem Friedrichem Goerdelerem. Uchronił się przed aresztowaniem dzięki zmianie nazwiska.

Po zakończeniu wojny wrócił do Fryburga, zostając w 1945 prorektorem. W 1946 został profesorem Uniwersytetu we Frankfurcie. W 1948 założył wraz z Walterem Euckenem czasopismo „Ordo”.

Od 1945 należał do CDU. W listopadzie 1945 został ministrem kultury i nauki w rządzie Karla Geilera – premiera Hesji. Wskutek różnicy zdań z amerykańskimi władzami okupacyjnymi złożył dymisję w lutym 1946. Od 1953 do 1965 był członkiem Bundestagu. Zajmował się sprawami odszkodowań dla ludności żydowskiej.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • „Wettbewerb und Monopolkampf. Eine Untersuchung zur Frage des wirtschaftlichen Kampfrechts und zur Frage der rechtlichen Struktur der geltenden Wirtschaftsordnung”, Berlin 1933.
  • „Kartelle und Koalitionsfreiheit”, Berlin 1933.
  • „Die Ordnung der Wirtschaft als geschichtliche Aufgabe und rechtsschöpferische Leistung”, [w:] „Ordnung der Wirtschaft”, 1937, t. 1.
  • „Wirtschaftsordnung und Staatsverfassung”, Tybinga 1950.
  • „Reden und Schriften. Über die Ordnung einer freien Gesellschaft und über die Wiedergutmachung”, Karlsruhe 1960.

Źródła

[edytuj | edytuj kod]