Franz Xaver Richter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franz Xaver Richter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1709
Holešov

Data i miejsce śmierci

12 września 1789
Strasburg

Instrumenty

skrzypce

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor, skrzypek, śpiewak

Tablica z nazwą ulicy w Strasburgu

Franz Xaver Richter (ur. 1 grudnia 1709 w Holešovie na Morawach, zm. 12 września 1789 w Strasburgu) – morawski kompozytor, zaliczany do szkoły mannheimskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1722–1727 przebywał w jezuickim seminarium w Uherské Hradiště a następnie podróżował po Włoszech i do roku 1736 kontynuował studia muzyczne w Wiedniu. W latach 1740–1747 Richter sprawował funkcję zastępcy kapelmistrza u księcia-opata Anzelma Reichlin von Meldegg w Kempten. Zajmował się też kompozycją, opublikował w Paryżu sześć symfonii.

Od roku 1747 został członkiem nadwornej kapeli księcia elektora Karola IV Teodora Wittelsbacha w roli kompozytora, skrzypka i śpiewaka (bas). W roku 1769 został następcą Josepha Garniera na stanowisku kapelmistrza Katedry Najświętszej Marii Panny w Strasburgu. We Francji używał pisowni nazwiska François-Xavier Richter.

W liście Wolfganga Amadeusa Mozarta do ojca z 2 listopada 1778 jest opisany jako alkoholik.

Dzieła Richtera łączą stylistykę baroku ze stylem galant. Zaliczane są do szkoły mannheimskiej i reprezentują styl przedklasyczny utworów symfonicznych.

Do grona uczniów Richtera należeli m.in. Carl Stamitz, František Xaver Pokorný, Joseph Martin Kraus i Ferdinand Fränzl.

Dzieła (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • 70 symfonii
  • Koncert obojowy F-dur
  • Oratorium wielkopiątkowe "La deposizione della croce"
  • 30 mszy
  • 40 motetów
  • Koncerty na różne instrumenty
  • Kwartety
  • Sonaty triowe:
      • Sonata I na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę F-dur
      • Sonata II na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę D-dur
      • Sonata III na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę G-dur
      • Sonata IV na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę C-dur
      • Sonata V na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę B-dur
      • Sonata VI na klawesyn, flet poprzeczny i wiolonczelę A-dur
  • Dzieło teoretyczne: Harmonische Belehrungen (Pouczenia harmoniczne) wydane w roku 1809

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Walter Lebermann: Zu Franz Xaver Richters Sinfonien. w: Die Musikforschung 25, 1972, str. 471–480.
  • Jiří Sehnal: Vztah Františka Xavera Richtera k Holešovu. w: Hudební věda 28, 1991, str. 242–244.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]