Frederick Peterson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frederick Peterson (ur. 1 marca 1859 w Faribault, zm. 9 lipca 1938) – amerykański lekarz patolog, neurolog, psychiatra i poeta. Był jednym z pionierów psychoanalizy w Stanach Zjednoczonych, publikując artykuł o teorii psychodynamicznej Freuda i Junga w 1909 roku.

Urodził się w Fairbault, ale po roku, po separacji rodziców, przeniósł się do Sioux City razem z matką. Gdy miał piętnaście lat miejscowy lekarz Knott poznał się na jego nieprzeciętnej inteligencji, i przez dwa lata uczył go medycyny. Równolegle chodził do szkoły, gdzie jego nauczyciel zachęcił go do pisania poezji^[1].

Gdy miał 17 lat rozpoczął studia medyczne na University of Buffalo. Ukończył studia z wyróżnieniem trzy lata później. Odbył staż w Buffalo General Hospital i wyjechał do Europy, gdzie studiował patologię u Recklinghausena i Keya oraz fizjologię u Ludwiga. Po powrocie do Buffalo został wykładowcą (1883) i profesorem patologii (1884). Następnie zainteresował się psychiatrią i od 1885 do 1888 odbywał staż w Hudson State Hospital. W 1888 przeniósł się do Nowego Jorku, współpracował tam z Bernardem Sachsem. Od 1892 był profesorem neurologii na Columbia University. Zmarł w 1938; wspomnienie o nim napisał Bernard Sachs^[2].

• Mental Diseases (9th ed. 1920)
• The American Textbook of Legal Medicine and Toxicology (2nd ed. 1923)

• Poems and Swedish Translations (1883)
• In the Shade of the Ygdrasil (1893)
• The Flutter of the Gold Leaf (1922)