Günter Särchen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Günter Särchen (ur. 14 grudnia 1927 w Wittichenau, zm. 19 lipca 2004 w Hoyerswerda) – niemiecki katolicki pedagog społeczny, publicysta i działacz na rzecz pojednania polsko-niemieckiego.

Günter Särchen urodził się w katolickim miasteczku Wittichenau w Górnych Łużycach. Uczęszczał tam do szkoły podstawowej, potem do szkoły średniej w Hoyerswerda i w latach 1942–1944 do szkoły handlowej w Senftenbergu. Powołany do wojska w styczniu 1945 dostał się do niewoli amerykańskiej. Zachorował na gruźlicę i leczył się w sanatorium. Okres pobytu w niewoli i w sanatorium stał się czasem rozmyślań nad winą Niemiec.

Po opuszczeniu sanatorium rozpoczął w Berlinie Zachodnim studia w dziedzinie pedagogiki społecznej. W czasie studiów zapoznał się z katolicką nauką o społeczeństwie. Od maja 1950 do 1953 pracował w diecezji Görlitz z młodzieżą, potem do marca 1957 w Magdeburgu.

W kwietniu 1957 został współpracownikiem redakcji wydawnictwa św. Benona (St. Benno-Verlag) w Lipsku, jedynego katolickiego wydawnictwa w NRD. W styczniu 1958 objął stanowisko kierownika działu w biskupstwie magdeburskim, gdzie zajmował się zaopatrzeniem wszystkich gmin katolickich na obszarze NRD w pomoce duszpasterskie. W czerwcu 1984 przeszedł na rentę inwalidzką. Był śledzony przez agentów Stasi. Ostatnie lata życia spędził z małżonką Brigitte w rodzinnym mieście Wittichenau jako obywatel honorowy tego miasta.

W roku 1990 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP, w roku 1993 Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec ze wstęgą.

W połowie lat pięćdziesiątych zetknął się Günter Särchen z lipskimi oratorianami, którzy jeszcze przed II wojną światową nawiązali kontakty z młodzieżą polską. W roku 1960 wyjechał po raz pierwszy do Polski, gdzie spotkał się z Klubami Inteligencji Katolickiej, z ośrodkiem w Laskach oraz z biskupem krakowskim Karolem Wojtyłą.

Po spotkaniu z Lotharem Kreyssigiem, który po wzniesieniu muru 1961 organizował Akcję Znak Pokuty na terenie NRD, włączył się natychmiast do tej akcji. Pierwsza pielgrzymka do Polski w roku 1964 nie doszła do skutku wskutek sprzeciwu władz NRD. Dopiero w następnym roku grupa ochotników odwiedziła obozy koncentracyjne w Oświęcimiu i na Majdanku i pracowała tam społecznie.

Günter Särchen działał w kierownictwie Aktion Sühnezeichen w latach 1963–1975. 1990 był jednym z inicjatorów międzynarodowego ośrodka spotkań młodzieży w Krzyżowej. Był też wydawcą i autorem wielu publikacji.

We wrześniu 1991 w wygłoszonym w Berlinie przemówieniu premier Tadeusz Mazowiecki podkreślił zasługi Güntera Särchena i Lothara Kreyssiga dla dzieła Znaku Pokuty. Nazwał Särchena człowiekiem prawym i ofiarnym, z którym łączy go bliska przyjaźń.

• Tadeusz Mazowiecki: Przyjaciel. Günter Särchen (1927-2004). w: Tygodnik Powszechny, Kraków, nr 32 (2874), 8 sierpnia 2004, str. 9
• Wojciech Pięciak: Na grobie moim "Patron" napiszcie, w: Tygodnik Powszechny, Kraków, nr 32 (2874) 8 sierpnia 2004, str. 8-9
• Anna Wolff-Powęska: Niemieckie kłopoty z niepamięcią, w: Gazeta Wyborcza, 22-23 sierpnia 2009, str. 18-20