French
DeutschGłębiczek (dopływ Kopydła) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | ~3 km |
| Źródło | |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Kopydło |
| Miejsce | |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie miasta Wisła  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
Głębiczek[1] (czasem w formie Głębieczek[2]) – krótki, bystry potok w Beskidzie Śląskim, w dorzeczu Wisły. Długość ok. 3 km, średni spadek ok. 8,3%. Płynie w całości na terenie Wisły.
Określenie w Glembczah pojawia się w miejscowych dokumentach już w 1751 r., zaś Glembietz Bach (potok Głębiec) – w 1836 r. Nazwa związana z pojęciami głąb, głębia, oznacza 'wodę o głębokim nurcie’[3].
Źródło na wysokości ok. 750 m n.p.m. tuż pod północnym skłonem przełęczy Kubalonka, jednak znaczną część wód dostarczają drobne cieki spływające z wysokości do 800 m n.p.m. z zachodnich zboczy góry Kubalonka[4]. Spływa początkowo głęboką, wąską i zalesioną doliną w kierunku północno-zachodnim. Dolina ta z czasem rozszerza się i wypełniają ją pierwsze zabudowania Głębiec. Potok przyjmuje z obu stron kilka drobnych dopływów, po czym skręca ku zachodowi. W Głębcach, koło szkoły, na wysokości ok. 510 m n.p.m. łączy się z potokiem Łabajów, tworząc potok Kopydło[4].
Doliną dolnego i środkowego biegu potoku biegnie szosa z Wisły przez przełęcz Kubalonka do Istebnej, która na wysokości ok. 630 m n.p.m. odbija na stok Głębca[4]. Lewym brzegiem górnego toku biegnie stara droga gruntowa na Kubalonkę, którą wiedzie zielony szlak turystyczny ze stacji kolejowej w Głębcach na przełęcz Kubalonka[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 69, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Jan Krop, Władysław, Wisła. Miasto u stóp Baraniej Góry (przewodnik turystyczny), Wisła: Towarzystwo Miłośników Wisły, 1990, s. 52.
- ↑ Henryk Borek, Górny Śląsk w świetle nazw miejscowych, Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1988, s. 45.
- ↑ a b c Mapa geoportalu [online] [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Mapa turystyczna [online] [dostęp 2024-03-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Barański Mirosław: Pasmo Baraniej Góry. Beskid Śląski cz. I. Przewodnik turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1999, ISBN 83-7005-423-4.