Gabriela Balicka-Iwanowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gabriela Balicka-Iwanowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1867
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1962
Kraków

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 1919
do 1922

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Poseł I kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1922
do 1927

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Poseł II kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1928
do 1930

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Gabriela Aniela Balicka-Iwanowska (ur. 16 maja 1867 w Warszawie[1], zm. 19 lutego 1962 w Krakowie) – polska doktor botaniki, polityk, posłanka na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm I, II i III kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego, członkini Narodowej Organizacji Kobiet[2].

Balicka mimo iż urodziła się w 1867, oficjalnie podawała rok 1871 jako datę swojego urodzenia. Katarzyna Luksa, badaczka życia Balickiej, uważa, że zmieniona data spowodowana była chęcią jak najdłuższego otrzymywania świadczeń po zmarłym w 1884 ojcu, Antonim Iwanowskim[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z rodziny ziemiańskiej z Podlasia, była córką Antoniego i Sybilli z Rosenwerthów Iwanowskich[1]. Szkołę średnią ukończyła w Warszawie w 1889. Następnie w latach 1889–1893 studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Genewie. Na tej uczelni pod kierunkiem botanika Roberta Chodata uzyskała stopień naukowy doktora w 1893 na podstawie pracy Contribution a l’étude anatomique et systématique du genre Iris et des genres voisins. Od 1893 roku była członkiem Ligi Narodowej[4].

W latach 90. XIX wieku prowadziła badania naukowe w Monachium. W okresie pracy zagranicą prowadziła różne badania z zakresu anatomii i cytologii roślin, publikując m.in. rozprawę o rozwoju woreczka zalążkowego u zrostopłatkowych (Flora 1899). Wyniki swych badań publikowała w wydawnictwach PAU w latach 1903–1906.

Po tym okresie przeniosła się do Krakowa, gdzie w latach 1902–1906 współpracowała z Emilem Godlewskim (seniorem). W latach 1906–1911 prowadziła na Wydziale Rolniczym TKN (późniejsza SGGW) w Warszawie początkowo kursy, później wykłady z fizjologii roślin.

Podczas I wojny światowej kierowała seminarium dla nauczycielek ludowych Towarzystwa Ochrony Kobiet. W 1919 jako jedna z pierwszych posłanek zasiadła w Sejmie Ustawodawczym. Mandat poselski sprawowała w latach 1919–1935, pracowała w Komisjach Konstytucyjnej i Oświatowej.

Ostatnie lata swojego życia spędziła w Krakowie. Była żoną pisarza i działacza politycznego Zygmunta Balickiego. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXII, rząd 25, grób 11).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2019-07-03].
  2. Kobieta w Sejmie. Działalność posłanek Narodowej Organizacji Kobiet, Warszawa 1928, s. 8.
  3. Katarzyna Luksa, Gabriela Balicka (1867-1962). Działalność polityczna, społeczna, naukowa i edukacyjna, 2017.
  4. Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 570.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik biologów polskich, PWN, Warszawa 1987, s. 55 (tu data śmierci: 20 lutego 1962)
  • Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A–D (opracowanie autorskie Małgorzata Smogorzewska, redakcja naukowa Andrzej Krzysztof Kunert), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998, s. 73–74 (z fotografią)
  • Tadeusz Władysław Świątek, Rafał Chwiszczuk „Od Sawy do Kamy, czyli kobiecy ruch społecznikowski” Wydawca Fundacja Cultus Warszawa 2011 s. 31

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]