Gasparo Angiolini – Wikipedia, wolna encyklopedia
Imię i nazwisko | Domenico Maria Gasparo Angiolini |
---|---|
Pseudonim | Angelo Gasparini |
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Domenico Maria Gasparo Angiolini[1][2], zwany Angelo Gasparini[1] (ur. 9 lutego 1737 we Florencji, zm. 6 lutego 1803 w Mediolanie[2]) – włoski tancerz, choreograf i kompozytor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początkowo działał w różnych teatrach włoskich, jako choreograf debiutował w 1757 roku w Teatro Regio w Turynie[1]. W latach 1758–1765 przebywał w Wiedniu, następnie 1765–1772, 1776–1779 i 1782–1786 przebywał w Petersburgu[1]. Pracował dla mediolańskiej La Scali i Opery Paryskiej[1]. Współpracował z Franzem Hilverdingiem i Ch.W. Gluckiem przy stworzeniu nowego gatunku tzw. ballet d’action o silnych cechach dramatycznych, w którym taniec był ściśle związany z muzyką i treścią libretta[1][2]. Polemizował z Jeanem-Georges’em Noverre’em[1]. Wspólnie z Gluckiem stworzył balety Don Juan (1761) i Semiramida (1765)[1][2]. Podczas pobytu w Petersburgu napisał kilka baletów, do których sam skomponował muzykę[1].
Napisał prace teoretyczne Dissertation sur les ballets-pantomimes des Anciens (1765) i Lettere de Gasparo Angiolini a Monsieur Novelle sopra i balli pantomimi (1773)[1][2].