Gawarr – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Prowincja | |||
Data założenia | 1830 | ||
Prawa miejskie | 1850 | ||
Populacja (2022) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy | 1201–1205 | ||
Tablice rejestracyjne | 02 | ||
Położenie na mapie prowincji Gegharkunik | |||
Położenie na mapie Armenii | |||
40°21′32″N 45°07′36″E/40,358889 45,126667 | |||
Strona internetowa |
Gawarr (orm. Գավառ; do 1959 r. Nor Bajazet, do 1996 r. Kamo) – miasto w Armenii, stolica prowincji Gegharkunik. Według danych na rok 2022 liczy 17.8 tys. mieszkańcóww[1]. Ośrodek przemysłowy. W mieście znajduje się lotnisko.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość została założona w 1830 r. jako Nor Bajazett przez ormiańskich migrantów z Bayazit (koło dzisiejszego miasta Doğubayazıt), leżącego w niegdysiejszej zachodniej Armenii, a znajdującego się wówczas pod panowaniem osmańskim. W 1850 r. otrzymała prawa miejskie. W 1959 r. nazwa miasta została zmieniona na Kamo na cześć gruzińskiego bolszewika, z pochodzenia Ormianina – Simona Ter-Petrosjana, pseud. Kamo. W 1995 podjęto decyzję o nadaniu obecnej nazwy, nawiązującej do nazwy używanej przez Ormian już w XIX w.[2]
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Klasztor z kościołem Matki Bożej z VII w. i kościołem św. Grzegorza z XIX w.
- Kościół św. Karapeta z 1848[3]
- Katedra Matki Bożej z 1905, kościół katedralny diecezji Gegharkunik Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego.
- Kaplica Krzyża Świętego z XVII w.
Urodzeni w mieście
[edytuj | edytuj kod]- Samwieł Koczarianc – konstruktor
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Klasztor ormiański
- Katedra Matki Bożej
- Kościół św. Karapeta
- Przedmieścia Gawarr
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Population armstat.am [dostęp 2022-12-27]
- ↑ Քաղաքային համայնքներ [online], gegharkunik.agro.am [dostęp 2019-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-05] .
- ↑ Գավառում հիմնանորոգվել եւ վերաօծվել է Սուրբ Կարապետ եկեղեցին | ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ Հայկական լրատվական գործակալություն [online], armenpress.am [dostęp 2019-02-17] (orm.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kiesling B., Rediscovering Armenia, Czerwiec 2000, s. 44. [1]